پادکست رواق / Ravaq - خوانش غزل نمره ۱۷۴

غزل نمره ۱۷۴

فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

هدهد خوش‌خبر از طرف سبا بازآمد

برکش ای مرغ سحر نغمه‌ی داوودی باز

که سليمان گل از باد هوا بازآمد

عارفی کو که کند فهم زبان سوسن

تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد

مردمی کرد و کرم لطف (خداداده) خداداد به من

کان بت (سنگدل) ماهرخ از راه وفا بازآمد

لاله بوی می نوشين بشنيد از دم صبح

داغ دل بود به اميد دوا بازآمد

چشم من در ره اين قافله‌ی (بس آب کشید) راه (باد) بماند

تا به گوش دلم آواز درا بازآمد

گر چه حافظ در رنجش زد و پيمان بشکست

لطف او بين که به لطف از در ما بازآمد