پناه بر کلمه محیا ساعدی مهمون این پناهگاه مونه. او برامون درباره پناهگاه و پناهگاهش چند جمله هم اینجا نوشته. “سید علی صالحی میگه «من، همین منِ ساده باور کن برای یک بار برخاستنهزارهزاربار فرو افتادهام»راستش قرار نبود بشینم روبهروی شیرین و پیمان و از فرو افتادنهام بگم.تصورم این بود که خب، میشینیم دور هم شعر میخونیم و تمام؛ چون قرار بود شعر و کلمه پناهم باشن.بعد وسط گپ زدنهامون دیدم من پناهگاههای زیاد داشتم، مامانم، مهدی، کارم و حتی وقتی از کارهایی کنار گذاشته شدم؛ دیدم «فرو افتادن» حتی شده پناهگاهم، چون انگار هربار پرروتر از قبل بلند شدم، خاک سر زانوهام رو تکوندم و دوباره از سر شروع کردم به دوییدن.(اصلا از ضبط اپیزود تا امروز که منتشر میشه هم جهانم چرخیده، کار جدید و جای جدید و تجربههای جدیدی رو توی همین چند هفته پشت سر گذاشتم که نگفتم براتون...)حرف زدن با شیرین و پیمان اما، مثل حضور توی اتاق تراپی بود، مثل دراز کشیدن روی کاناپه اتاق درمان که بعد که ازش بیرون میای با چشمای پف کرده از گریه و یه قلب آروم به خودت توی آیینه نگاه میکنی و میگی «دمت گرم که دووم آوردی»؛ البته دو تا دوست هم پیدا کردی که هم میتونین بشینین دور هم آه بکشین و هم انقدر از دستشون بخندی که دل درد بگیری.” عوامل این اپیزود: میهمان برنامه : محیا ساعدیکاری از: شیرین صمدی، پیمان حقانیتدوین: مهرنوش وصالیگرافیست :شهرام ملک زادهتهیه کننده: پیمان حقانیبا تشکر از : عباس حقانی ، محسن استادعلی ، وحید صداقتبرای حمایت از ما می تونین به لینک زیر مراجعه کنید. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.