محمدمهدی سمیعی (۱۲۷۹-۱۳۸۹) در طول حیات حرفهای خویش سکاندار بانک مرکزی، سازمان برنامه و بودجه و انجمن حسابدارن خبره بود. هر چند که وی در انگلیس مشق حسابداری کرد اما در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و مشغول خدمت شد.
ردای بانکداری اما او را بسنده نبود. وی دستی بر آتش بر آتش هنر هم داشت تا آنجا ابراهیم گلستان او را کسی خواند که هم مایهگذار و هم پیشبرندهٔ کار دستاندرکاران موسیقی، نقاشی و سینما بود.
در این پادکست پای روایت وی از دوران مسئولیتش خواهیم نشست.