در طول قرن گذشته، دههبهدهه، مُد مخدّرها عوض شده است: از کوکائین و هروئین در دهههای 1920 و 1930، تا الاسدی در دهه 1950، اکستازی و کوکائین در دهه 1980، تا داروها و روانگردانهای بهبوددهنده قوای شناختی و بهرهوری در دوران امروزی. اما چرا در این سالها مخدّرها مدام تغییر کردهاند؟ گویا موادی که در هر بُرهه مصرف میشود تا حد زیادی متناسب با فرهنگ آن عصرند، و کاربرد مخدّرها، دریچهای بسیار کارا برای فهم فرهنگی است که در آن به سر میبریم.