این مناره بر نسبت حرفه با تخصص میتابد. دانش جویان معماری از دانشگاه انتظار دارند که موضوعات بخصوصی را به آنها آموزش دهد. اما در بیشتر موارد، دانشگاهها تمام انتظارات ایشان را برآورده نمیسازند. چرا موضوعات عرضهشده در دانشگاه با موضوعات مورد انتظار دانشجویان تفاوت دارد؟ بحثهای نظری دانشگاه چه کمکی به کار حرفهای دانشجویان میکند؟ آیا انتظاری که دانشجویان از دانشگاه دارند، موجه و شایسته است؟