چهار دهه پس از مرگ لیسپکتور ،آثار او در آستانهی قرنی تازه توجه مخاطبان جهانی ادبیات را برانگیخته است.
در بین این آثار، ضربان جایگاه ویژهای دارد. نویسنده در این رمان روایتی را خلق کرده است که تا زنده است به پایان نمیرسد، و در عین حال پس از مرگ او نیز همچنان ادامه م ییابد. ناتمامی متن به دلیل مرگ ناگهانی یا ناگزیر نویسنده یا راوی نیست.
لیسپکتور به عمد، روایت را طوری طراحی کرده است که پس از مرگ او نیز ادامه پیدا کند. طنز پیچیده و شگفت کتاب از همین امر ناشی می شود. روایت زندگی به زمانی بس طولانی تر از کل زندگی محتاج است.