«مبدأ و معاد» در زمره مسائل اساسی است که ذهن و زبان اندیشمندان بسیاری را در حوزه فلسفه، کلام و عرفان به خود مشغول کرده است. در واقع، فیلسوفان، متکلمان و عارفان هریک از منظری خاص به این مسائل نگریستهاند و ادبیات گستردهای را در این زمینه پدید آوردهاند. گواه روشنی بر این سخن، نگارش رسالههای گوناگونی است که با عنوانهایی نظیر: اثباتالواجب، اثبات الصانع، المبدأ و المعاد، آغاز و انجام، یزدان شناخت، اثبات الحشر و اثبات المعاد هماکنون بر جای مانده است.
معاد از دیدگاه حکیم مدرس زنوزی، نوشته فیلسوف معاصر، دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی در زمره آثاری است که در آن از منظری خاص به مسئلهای مهم توجه شده است.
دکتر ابراهیمی دینانی، مقدمهای را ویژه ویراست جدید به نگارش درآورد و در آن به تأملات خود در باب معاد و نیز به تبیین صدرالدین شیرازی در این خصوص پرداخت.