صلح، یک اتفاق نیست که ناگهان بیفتد، وقتی همه خوابیم؛ صلح یک ماجراست؛ ماجرایی به بلندای همه خوابها و بیداریهایمان.
صلح، قصه ای طولانی ست که آدم ها همه آن را می نویسند. قصهای که همه آن را زندگی میکنند. هر آدمی در این قصه کلمهای ست، عبارتی، جمله ای یا شاید سطری و صفحهای.