زیتون میوه آلویی فوق العاده قدرتمند و مفید است که دارای کاربردهای فراوان در پخت و پز بوده و از مواد اصلی رژیم غذایی مدیترانهای محسوب می شود و معمولا به دو رنگ زیتون سبز و سیاه برداشت می گردد.
درخت زیتون گیاهی همیشه سبز و بومی مناطق مدیترانه، آفریقا و برخی نقاط آسیا میباشد. رشد این درخت محدود است و معمولاً بیشتر از ۲۰ تا ۳۰ فوت رشد نمیکند. زیتون ارزش تاریخی بسیار زیادی دارد و در عهد قدیمی (تورات)، بسیاری از کتابهای باستانی و حتی قرآن نام آن ذکر شده است. زیتون در زمانهای قدیم (زمان حضرت موسی) خیلی مهم بوده که حتی حضرت موسی پرورش دهندگان زیتون را از خدمت نظامی (سربازی) معاف کرده است. ذکر شده که اولین شعلهی المپیک با سوزاندن شاخهی زیتون روشن شده است.
معتقدند که منشأ درختان زیتون، یونان باستان است. یک افسانهی مشهور در این مورد وجود دارد که الهه آتنا یک درخت زیتون به آتنیان بخشید تا پوزیدون را برنده شوند و او را محافظ شهر ساخت؛ در نتیجه، آن مشهور به آتن شد.
زیتون معمولا در اوایل تابستان شروع به گل دادن میکند و میوه آن کم کم ظاهر میشود و در اواخر تابستان میوه آن به ثمر میرسد. در این هنگام زیتون سبز است و به تدریج تبدیل به بنفش و قهوه ای و سپس سیاه میشود، به طوری که در اواخر پائیز که موقع برداشت میوه است رنگ آن به کلی تیره است
زیتون از نظر رنگ، دارای انواع مختلفی است که شاید مهمترین آن ها انواع سبز و سیاه باشد. این نوع زیتون ها به طور طبیعی دارای این رنگها هستند ولی غیر از این، در صنایع غذایی، گاهی انواع سبز رنگ آن توسط ترکیبات آهن به رنگ تیره متمایل به سیاه درمیآیند. البته از لحاظ قانونی باید روی بسته بندی این زیتونها قید شود که با استفاده از ترکیبات آهن به رنگ تیره درآمدهاند.
البته زیتونها به مرور زمان در فرآیند رسیدن از سبز به تیره تر شدن میل میکنند ولی زیتون های سیاه و سبز به کلی ۲ نوع متفاوت هستند. موارد تغییر رنگ زیتون از سبز به سیاه، بیشتر تحت تاثیر همان ترکیبات آهنی است که در صنایع غذایی به آن می افزایند تا رنگ آن را تیره کنند.