هنگامی که شغلتان منوط به این باشد که چقدر با مردم خوب حرف میزنید، شما درباره چگونگی گفتگو کردن خیلی یاد میگیرید-- بیشترما به خوبی گفت و شنود نمیکنیم. سلست هدلی دهههاست مجری برنامه رادیویی است، و مواد لازم برای یک گفت و شنود خوب را میداند: راستی، کوتاهی، روشنی و مقدار سالم گوش دادن. در این سخنرانی روشنگرانه، او ۱۰ قانون برای داشتن گفتگوی بهتر را ارائه میدهد.«بروید بیرون، با مردم حرف بزنید، به آنها گوش دهید،» او می گوید،«و مهمتر اینکه برای شگفت زده شدن آماده شوید.
بخشی از سخنرانی
خب، میخواهم دستهایتان را بلند کنید. چند نفر از شما یک نفر را به این خاطر که جمله اهانت آمیزی در مورد سیاست یا مذهب یا روشهای نگهداری از بچه یا غذا گفته بود، از صفحه مجازیتان بیرون کرده اید؟ یا چند نفر از شما خودتان را حداقل از یک نفر دور نگه می دارید، فقط به این خاطر که نمیخواهید با او صحبت کنید؟ در گذشته برای این که بتوانیم گفت وگویی مودبانه با یک نفر داشته باشیم، باید به پند و اندرزهای هنری هینگینز در کتاب «بانوی من» میچسبیدیم: «فقط در مورد آب و هوا و سلامتی حرف بزن!» اما این روزها با وجود این همه تغییرات آب و هوایی و مخالفتهای زیادی که با واکسیناسیون میشود، حتی این موضوعات هم دیگر برای حرف زدن ایمن نیستند! ما امروز در دنیایی زندگی میکنیم که هر گفت و شنودی این قابلیت را دارد که تبدیل به جر و بحث شود؛ جایی که سیاستمدارهای آن نمیتوانند با هم حرف بزنند، جایی که هر فردی حتی برای بی اهمیتترین و جزئیترین مسائل با تمام احساساتش می جنگد و خب این اصلا طبیعی نیست.
پیش از این در مطالعهای که مرکز تحقیقات پیو و با شرکت ۱۰ هزار داوطلب بزرگسال در امریکا انجام داد، مشخص شد که ما در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری در تاریخ بشر قطبی شده ایم و کمتر از گذشته اهل سازش و مصالحه هستیم و این یعنی ما اصلا به حرفهای هم گوش نمیدهیم. ما بر اساس همه باورها و اعتقادات قبلیمان در مورد اینکه کجا زندگی کنیم، با چه کسی ازدواج کنیم یا با چه کسی رابطه دوستانه داشته باشیم، تصمیم میگیریم و این باز به این معناست که ما به حرفهای همدیگر گوش نمیدهیم. گفتوگو نیاز به تعادل میان گفتن و شنیدن دارد و در جایی در میانه این راه، تعادل ما به هم خورده است. بخشی از این مشکل اقتضای زندگی با تکنولوژیهای جدید است. تکنولوژیهایی مثل همین تلفنهای همراه هوشمند که همیشه یا توی دستتان است یا در نزدیک ترین فاصله به شما تا به سرعت بتوانید آن را بردارید. بر اساس اعلام موسسه تحقیقاتی پیو، حدود ۳/۱ نوجوانان امریکایی طی روز بیش از صد پیام کوتاه ارسال میکنند و خیلی از آنها، یا شاید بشود گفت بیشتر آنها، به جای صحبت رو در رو با دوستانشان برای آنها پیام میفرستند. در بخشی از کتاب آتلانتیک که یک آموزگار دوره دبیرستان به نام پل بارنول نوشته، با پروژهای مواجه میشویم که او برای گفت وگو کردن به شاگردانش داد. من متوجه شدم که مهارت کلامی شاید تنها قابلیت مهمی باشد که ما در آموزش آن به کودکان شکست خوردهایم. نوجوانهای ما هر روز ساعتها از وقت خود را صرف تماشای ایدههای یکدیگر از روی صفحه نمایش میکنند، اما کم پیش میآید فرصتی برای استفاده از این مهارتها داشته باشند. شاید سوال مسخرهای به نظر برسد، ولی در قرن بیست ویکم مهارتی مهمتر از حفظ انسجام در گفت وگو همراه با اعتمادبه نفس هست؟ حالا من از طریق حرف زدن با دیگران زندگی ام را میگذرانم: حرف زدن با برندگان جایزه نوبل، رانندههای کامیون، میلیاردرها، مربیهای مهدکودک، فرمانداران ایالتهای مختلف، لوله کشها و... صحبت کردن با مردمی که دوست دارم و آنهایی که دوست ندارم. صحبت کردن با مردمی که عمیقا با نظرات شخصی من مخالف هستند؛ ولی با این وجود من گفت وگوی خیلی خوبی با آنها دارم. بنابراین در ده دقیقه بعدی به شما چگونه صحبت کردن و چگونه گوش دادن را آموزش میدهم.