نوشتن داستانهای تمثیلی و نمادین برخلاف ظاهر آنها، بسیار مشكل و پر دستانداز است و نویسندههای جوان اغلب فریب همین ظاهر سادهشان را میخورند و تصور میكنند با ارائه یك یا دو نماد در داستان و بهطور غیرمستقیم و پر ابهام از مفهوم و معنای داستان صحبت كردن، داستان تمثیلی و نمادین نوشتهاند. از این رو، اغلب این نوع داستان، گنگ و نامفهوم از آب درمیآید. كتاب حاضر، دربرگیرنده توصیههای نویسنده به داستاننویسان جوان برای نوشتن داستانهای واقعگرایانه است و در واقع وی در جستوجوی رازهای نهفته در جادوی كلام قصهگویانی است كه در جهان قصهگویی به فضاهای ناشناختهای دستیافتهاند.