کتاب ناخوش احوال نشر قطره

ناخوش احوالی کتابی است که با صداقت تمام رنج و عذاب بیماری را توصیف می‌کند و وضعیت روحی و جسمانی بیماران را بدون تعارف و با صراحت تمام به تصویر می‌کشد. این تصویر روشن و واضح برای افرادی که تجربه‌ای مشابه داشته‌اند چندان خوشایند نیست به همین علت عده‌ای این کتاب را غم‌انگیز و حتی بی‌رحم می‌دانند. آلبرتو بارراتیسکا در شناخته‌ شده‌ترین اثر خود تمام حرف‌های کلیشه‌ای درباره‌ی این موضوع را از پایه و اساس ویران کرده است و از زاویه جدیدی به بیماری، مرگ و زندگی اندیشیده است

‌درباره‌ی کتاب ناخوش احوال اثر آلبرتو بارراتیسکا

 ناخوش احوال داستانی درباره‌ی بیماری است. ماجرا از انجا آغاز می‌شود که دکتر میراندا متوجه می‌شود پدرش به بیماری سرطان مبتلا شده است و در حال سپری کرده آخرین روزهای زندگی است. او با یک دو راهی سخت و چالش برانگیز روبه‌رو می‌شود. آیا حق دارد به پدرش بگوید که در حال مرگ است؟

آلبرتو بارراتیسکا با بینش خاص و دیدگاهی متفاوت سعی کرده است توجه مخاطب را به دو ویژگی مهم زندگی جلب کند. این کتاب دردناک‌ترین نقطه‌ی زندگی هر انسانی را مورد هدف قرار می‌دهد و با یادآوری واقعیت مرگ، از ارزش زندگی سخن می‌گوید. انسان زمانی که سالم و بر دوپای خود ایستاده است قدر محبت، سلامتی، خانواده و دوستداران حقیقی خود را نمی‌داند. در مقابل زمانی‌که در بستر مرگ قرار می‌گیرد حقیقت مانند پتک بر سرش فرود می‌آید. آلبرتو بارراتیسکا مخاطب را به آرامی با خود همراه می‌کند. تا جایی که مخاطب خود درمی‌یابد این کتاب درست نقطه‌ی مقابل تأسف و غصه خوردن است. حزن و اندوه به شیوه‌ی بسیار قانع کننده‌ای تاکید می‌کند که همه چیز_ تک تک افراد و هر تجربه و رویدادی_بی ارزش است و فاقد هرگونه معنا و مفهومی. نقطه ی مقابل آن شما را مجاب می‌کند که همه چیز و همه‌کس اهمیت دارد، که شما مهم هستید، که زندگی تان و افرادی که در زندگی تان هستند. اهمیت دارند.

رمان ناخوش احوالی حرف‌های جدیدی برای گفتن دارد. شخصیت‌های این رمان کاملا ملموس و واقعی است و مخاطب به آسانی می‌تواند با آنها همذات پنداری ‌کند، با آنها اشک بریزد و با آنها بخندد. آلبرتو بارراتیسکا  با نثری گیرا و روان احساسات مخاطب را برمی‌انگیزد و او را با حرف‌های خود منقلب می‌کند اما هم‌چنان به او می‌گوید حتی در رنح و عذاب نیز می‌توان به دیگران کمک کرد و درک عمیقی از مفهوم زندگی را ارائه می‌کند.

‌درباره‌ی آلبرتو بارراتیسکا نویسنده‌ی کتاب ناخوش احوال

آلبرتو بارراتیسکا نویسنده‌، شاعر و روزنامه‌نگار در 18 فوریه سال 1960 در کاراکاس متولد و در ونزوئلا بزرگ شد. او تحصیلات خود را در رشته‌ی ادبیات ادامه داد و از دانشگاه مرکزی ونزوئلا فارغ التحصیل شد. او اکنون در همین دانشگاه به تدریس اشتغال دارد. آلبرتو در روزنامه‌ی «آل ناسیونال» ونزوئلا یک ستون مختص به خود داشت و روزهای یکشنبه مطالب خود را منتشر می‌کرد. از این نویسنده‌ی برجسته تاکنون چهار رمان و سه کتاب تاریخی به جا مانده است. او یکی از دو نویسنده‌ای است که زندگی‌نامه‌ی هوگو چاوز را به نگارش درآورده است. رمان «ناخوش احوال» محبوب‌ترین اثر آلبرتو بارراتیسکا است که نام او را جهانی کرد. رمان او جایزه‌ی معتبر هرالد را کسب نمود و یکی از کاندیدهای نهایی جایز‌ه‌ی رمان خارجی مستقل در سال 2011 بود.

ترجمه‌ی کتاب ناخوش احوال به فارسی

انتشارات نشر قطره کتاب ناخوش احوال را با ترجمه‌ی شقایق قندهاری در سال 1396عرضه کرده و در اختیار علاقه‌مندان قرارداده است.

انتشارات قطره، ناشر کتاب‌های خواندنی

«نشر قطره» یکی از فعال‌ترین انتشارات ایران است که فعالیتش را از دی‌ماه سال 1367 آغاز کرده است. این ناشر کتاب‌های حوزه‌های مختلف ادبی را منتشر می‌کند و در اختیار خوانندگان فارسی‌زبان قرار می‌دهد. این انتشارات تا امروز بیش از دو هزار عنوان کتاب منتشر کرده است که در حوزه‌های ادبیات داستانی، شعر، نمایشنامه، فلسفه و هنر، کودک و نوجوان و عرفان قرار دارند. «نشر قطره» یکی از قدیمی‌ترین ناشران ایرانی است که کتاب‌های مطرح و معروف ادبیات جهان را به چاپ می‌رساند و با بسیاری از نویسندگان و مترجمان مشهور همکاری دارد. این انتشارات پرکار و فعال در سه سال گذشته هر روز بيش از يك كتاب چاپ اول و تجديد چاپ منتشر كرده و تا امروز 252 عنوان کتاب در حوزه‌ی ادبیات راهی بازار نشر ایران کرده است. نسخه‌ی الکترونیک بسیاری از کتاب‌های این نشر در سایت و اپلیکیشن فیدیبو برای خرید و دانلود موجود است.

چرا باید کتاب ناخوش احوال را خواند؟

کتاب ناخوش احوال در دسته‌ی کتاب‌های رمان و داستان‌های آمریکای لاتین قرار دارد. این کتاب برای گروه سنی بزرگ‌سال مناسب است. تعداد صفحات نسخه‌ی چاپی کتاب 198 صفحه است که با مطالعه‌ی روزانه 20 دقیقه می‌توانید این کتاب را در 9 روز بخوانید.

کتاب ناخوش احوال حجم اندکی دارد و برای افرادی که وقت کافی برای خواندن کتاب‌های طولانی را ندارند و قصد دارند کتابی مختصر با موضوع رمان و داستان‌های آمریکای لاتین را بخوانند مفید خواهد بود.

آن‌چه در بالا خواندید بررسی و نقد کتاب ناخوش احوال اثر آلبرتو بارراتیسکا بود.خرید و دانلود این اثر در همین صفحه امکان‌پذیر است. برای مطالعه‌ی دیگر کتاب‌ها در زمینه‌ی رمان و داستان‌های آمریکای لاتین می‌توانید به قسمت دسته‌بندی کتاب‌ها مراجعه و کتاب‌های این موضوع را یکجا مشاهده کنید.

‌در بخشی از کتاب ناخوش احوال می‌خوانیم

«از دست آدم چه کاری برمی‌آید. آن‌هم وقتی خیلی ناگهانی، صبح یک روز به او می‌گویند که فقط سه تا چهار هفته‌ی دیگر زنده است؟» جلسه‌ی دوم کارگاه به این صورت آغاز می‌شود. دو شرکت‌کننده‌ی جدید بهشان پیوسته‌اند. زن بسیار چاقی که با سختی نفس می‌کشد  و مرد جوان حدودا سی ساله‌ای، که در ظاهر کاملا سالم است. ولی پیداست که بی‌قرار و عصبی است. راجر؛ همان مربی خوش‌روی جلسه‌ی اول، به سرعت گروه را درگیر فعالیت می‌کند.

«یک لحظه به خودتان فکر کنید. چه بسا امروز کسانی در میان ما باشند که در همین موقعیت هستند. بهتان اطمینان می‌دهم که اولین بار نیست. من تعداد زیادی از این کارگاه‌ها را گردانده‌ام و اغلب هم کسی هست که چنین تجربه‌ای را پشت سر گذاشته باشد. ولی اگر هم این طور نباشد. مهم نیست. فقط یک دقیقه این تمرین ذهنی را انجام بدهید. تصور کنید که درست در همین لحظه، پزشک مطرح و متخصص برجسته‌ای به سراغتان بیاید. و بگوید. آقا خانم. دوشیزه. مرد جوان؛ با کمال تأسف به اطلاعتان می‌رسانم که فقط یک ماه دیگر فرصت دارید زندگی کنید. چه کار می‌کنید؟»

مرنی به خاویر میراندا به سن و سالش, به درد و عذابی که می‌کشد و به رنگ‌پریدگی اسفبارش فکر می‌کند. انگار روزبه‌روز حواس پرت‌تر می‌شود. او با اين روزهای آخر زندگی‌اش چه کار کرده است؟ به خوبی از آن‌ها بهره برده یا این که آن‌ها را بیهوده تلف کرده است؟ چه کسی می‌تواند تشخیص بدهد؟ چه کسی می‌تواند قضاوت کند؟

«بدیهی است که آسان نیست.»راجر دوباره دور دایره راه می‌رود: «ما هميشه آن‌طور که فکر می‌کنیم یا آن‌طور که باور داریم واکنش نشان نمی‌دهیم. چه بسا پس از دریافت چنین خبری، فقط یک هفته‌ی تمام را با درک باور و پذیرش آن تلف کنیم. تفاوت اصلی میان انسان‌ها و دیگر حیوانات این است که فقط ما می‌دانیم که قرار است بمیریم. یک سگ چیزی نمی‌داند. یک گربه هیچ تعریفی از آن ندارد. و حتی نمی‌تواند چنین چیزی را تصور کند. اما ما چنین توانایی‌ای را داریم. ما عمرخویش را صرف فکر کردن به آن می‌کنیم. ما به دلیل همین آگاهی عذاب می‌کشیم و طاقت می‌آوریم. علاوه بر آن، عده‌ای از افراد همه‌ی عمر می‌کوشند از آنچه می‌دانند دوری کنند، و سعی می‌کنند درباره‌اش فکر نکنند. عده‌ای از مردم تنها زمانی می‌توانند زندگی کنند که فراموش کنند قرار است بمیرند.