این داستان به مراحل ساخت کشتی میپردازد و وارد بخش حادثهی فاجعه بار غرق شدن تایتانیک نمیشود.
در ۳۱ می سال ۱۹۱۱ تعداد زیادی از مردم به یک کشتی سازی در بِلفاستِ ایرلند رفتند.
اونها منتظر دیدن صحنهی به آب انداخته شدن کشتی سلطنتی تایتانیک برای اولین بار بودند.
صدای سازهای بادی برنجی بلند شده بود و فشفشههای قرمز توی آسمون منفجر میشدند.
کارگران کشتی با افتخار چیزی رو که در ساختنش نقش داشتند به آشنایان نشان میدادند و خیلی خوشحال بودند.
کشتی تایتانیک ۲۶۹ متر طول داشت یعنی به اندازهی ۳ زمین فوتبال و ارتفاعش هم اندازهی یک ساختمون ۱۰ طبقه میشد.
وزن کشتی هم ۴۶۳۲۸ تن میشد، چیزی به اندازهی وزن ۸ فیل
کارگران به اطراف بدنهی کشتی ۲۲ تن صابون، گریس و روغن مالیدند تا بتونند اون رو وارد آب بکنند.
در عرض ۲۲ ثانیه، اقیانوس پیمای غول پیکر روی آب شناور شد.
آب تا اون لحظه، چیزی رو به بزرگی تایتانیک توی خودش نگه نداشته بود.