دورن در سفر به انگلستان (حـ ۱۸۲۷/ ۱۲۴۲)، مجموعههای نسخ خطی شرقی را در موزه بریتانیا و کتابخانه بودلیان بهدقت بررسی کرد و از تعدد دستنویسهای متفاوت برای یک نسخه خطی (او برای نمونه، تاریخ طبرستان محمدبن حسنبن اسفندیار را نام بردهاست) دریافت که امکان انتشار یا ترجمه متن چنین نسخهای بدون در نظر گرفتن دیگر نسخههای موجود، امکانپذیر نیست.
او همچنین در سفر به هامبورگ از کتابخانههای آنجا بازدید کرد و مطالعات خود را در بررسی نسخههای دستنویس شرقی ادامه داد. تألیفها و ترجمههای دورن از متون ادبی فارسی و پژوهش درباره تاریخهای محلی مناطق ساحلی دریای خزر او را به عرصه تحقیقات ایرانشناسی کشانید. ترجمه سه نغمه (گلگشت) از گلستان سعدی به آلمانی (هامبورگ ۱۸۲۷)، تألیف <«خویشاوندی زبان فارسی با زبانهای آلمانی، یونانی، لاتین و غیره»>، (هامبورگ ۱۸۲۷) و ترجمه تاریخنعمتاللّه تألیف نعمتاللّهبن حبیباللّه هروی، با نام<تاریخ افاغنه>، حاصل اولین سفر علمی دورن به لندن، آکسفورد و هامبورگ بود.
دورن از ۱۸۲۹ تا ۱۸۳۶/ ۱۲۴۴-۱۲۵۲، در دانشگاه ملی خارکف، که برای نخستین بار مکتب ایرانشناسی را در اوکراین بنیان گذاشت، زبانهای ایرانی تدریس کرد. او همچنین طی سالهای ۱۸۳۵ تا ۱۸۵۵/ ۱۲۵۱- ۱۲۷۱، علاوهبر تدریس تاریخ و زبانهای شرقی در انجمن آسیایی سنپترزبورگ، و زبانهای اوستایی و سنسکریت و فارسی باستان در دانشگاه قازان (در تاتارستان)، در ۱۸۴۲/ ۱۲۵۸ به ریاست موزه آسیایی سنپترزبورگ منصوب گردید.
کتاب او با عنوان <موزه آسیایی آکادمی سلطنتی علوم سنپترزبورگ>چهار سال بعد، در سنپترزبورگ (۱۸۴۶)، بهآلمانی چاپ شد. دورن از ۱۸۴۲ تا ۱۸۷۶/ ۱۲۵۸- ۱۲۹۳، با طراحی برنامه کتابخانه موزه و نشر فهرست ادواری، آمار اشیا و کتابها و نقشههای موجود در این کتابخانه را برای حفظ و گسترش آثار مادی و معنوی و ارتقای اعتبار موزه آسیای سنپترزبورگ، در اختیار هنرمندان و پژوهندگان قرار داد. این فهرستها، بهاستثنای فهرست سال ۱۸۶۶/ ۱۲۸۳، که به فرانسه تدوین گردید، همه به آلمانی نوشته و در سنپترزبورگ چاپ شدند.
دورن در ۱۸۵۹/ ۱۲۷۶ برای بار دوم به انگلستان سفر کرد و با بهرهگیری از کتابهای قدیم جغرافیا و نقشههای کهن موجود در کتابخانههای موزه بریتانیا و آکسفورد، اطلاعاتی مفید از مناطق و گذرگاههایی بهدست آورد که روسهای قدیم در تهاجم به طبرستان، از آنها گذشته بودند.