قریحۀ ادبی داعی که از اوان جوانی او را به سرودن شعر برانگیخت با پختگی اندیشۀ او در میانْسالی و وجد و حال عارفانهاش همراه شد و آثار وی حاصل این هماهنگی است. قصد اصلی وی در هنگام سرایش و نگارش، بیان مفاهیم والا و شرح مبانی عرفان و اصول تصوف برای سالکان طریق بوده و از همینرو به معنا بیش از صورت و آراستگی کلام توجه کردهاست.