کتابی که پیش رو دارید، حاصل گفتگویی بیستساعته با هنرمند و کارگردان برجستهی سینمای ایران - با تخلص «عموجان» در بین اهالی سینما - مسعود جعفری جوزانی، که از شهریور ماه ۱۳۹۲ آغاز و به تناوب، پس از سه سال به پایان رسید. این گفتگو از سوی سازمان اسناد و کتابخانهی ملی ایران و در قالب یک مصاحبهی تاریخ شفاهی صورت گرفته است.
مسعود جعفری جوزانی در ۱۸ آذر ۱۳۲۷ در خیابان پارک ملایر در شهرستان ملایر، در خانوادهای سنتی چشم به جهان گشود.
همراه خانوادهاش، در پنج سالگی به تهران مهاجرت کرد و در محلهی میدان فوزیه، انتهای خیابان صفا ساکن شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را به ترتیب در مدرسه علوی و دبیرستان بابکان گذراند و برای ادامه تحصیل در سال ۱۳۵۰ به آمریکا عزیمت کرد، و در آنجا ابتدا در کالج «مودستو» و سپس دانشگاه سانفرانسیکو به تحصیل در رشته تلویزیون و کارگردانی پرداخت. هم زمان با تحصیل، موفق به ساخت اولین فیلم کوتاه ۱۶ میلیمتری خود به نام «پرواز را فراموش نکن» شد و پس از آن فیلمهای «در قفس» (بهترین فیلم جشنواره دانشجویی سانفرانسیسکو) و انیمیشن «آغاز» (برداشتی آزاد از منطقالطیر عطار) را ساخت که بسیار مورد توجه قرار گرفت و در چند ایالت آمریکا به نمایش درآمد. این انیمیشن، به عنوان پایان نامهی فوقلیسانس او نیز در دانشگاه سانفرانسیسکو پذیرفته شد. هم زمان با اوج گرفتن اعتراضات مردمی در ایران، به کشور بازگشت و با عضویت در کمیته استقبال از ورود امام (ره)، نخستین سخنرانی رهبر انقلاب را در بهشت زهرا فیلمبرداری کرد. فیلم «مستند به سوی آزادی» حاصل حضور مسعود جعفری جوزانی در چنین روزهایی است. پس از ساخت این مستند که با استقبال عمومی مواجه شد به پیشنهاد محمدجواد لاریجانی و محمد هاشمی به همکاری با صدا و سیما پرداخت و در آنجا نخستین واحد ساخت انیمیشن را راهاندازی کرد. انیمیشنهای «تصویر شکسته» و «گریز» از یادگارهای آن دوران میباشند. بعد از مدتی همکاری با صدا و سیما به علت برخی اختلاف سلیقهها با مسئولان وقت، به همکاری با آنها خاتمه داد، پس از قطع همکاری با صدا و سیما به پیشنهاد محمد آلادپوش به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پیوست و در آنجا فیلم «با من حرف بزن» را ساخت. همزمان با کار در کانون تا امکان ساخت اولین فیلم بلند سینماییاش یعنی «جادههای سرد» به تدریس در دانشگاه هنر صدا و سیما و دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و همچنین مرکز اسلامی آموزشی فیلمسازی باغ فردوس پرداخت و به تربیت شاگردانی همت گماشت که بعدها هنرمندان برجستهی سینما و انیمیشن ایران شدند. از جمله آنان همسرش فهیمه سرخابی است که فیلم انیمیشن او به نام «گناه اول» در سال ۷۷ به فستیوال کن راه یافت. از بین دانشجویان صاحبنام او در دانشگاههای هنری کشور میتوان از محمد آلادپوش، جعفر پناهی، کمال تبریزی، مهدی حسینیوند، سعید حاجیمیری، فریدون حسنپور، علیرضا رییسیان، کاظم راستگفتار، احمد رمضانزاده، جمال شورجه، حبیب الله کاسهساز، علی معلم، آرش معیریان و... نام برد. مسعود جعفری جوزانی فیلمساز برجستهی کشورمان در سال ۱۳۸۹به عنوان چهرهی ماندگار سینمای ایران معرفی شد. این کتاب، کوششی است برای کشف مسیری که در این سالهای طولانی طی کرده است.