کتاب نظریه سیستم در ژئومورفولوژی چالش
چالش‌ها، پیامدهای معرفت‌شناسی و مفاهیم کاربردی

تحقیق دربارۀ نظریۀ سیستم در ژئومورفولوژی هنوز بسیار نادر است. با این حال، کار روی "نظریۀ سیستم" و " ژئومورفولوژی" از قدمتی طولانی برخوردار است. متأسفانه در کشورهای آلمانی زبان مانند اتریش، آلمان و سوئیس، تحلیل نظام‌مند و کاملی دربارۀ این موضوع در دست نیست. به وضوح این مسئله در تضاد با اظهارات افراد در بحث‌هایی است که در اغلب آن‌ها به‌طور کاملاً آشکار شاهد تفکر سیستم نظریه در ژئومورفولوژی هستیم. در نتیجه، نیاز به این‌گونه مطالعات دیده نشده است. این پژوهش، مبین تضاد و تقابل است. در واقع، تفکر از لحاظ نظریۀ سیستم، اغلب به طور ذاتی در تحلیل سنتی ژئومورفیک است. با این حال، این موضوع اغلب به صراحت مطرح شده و سبب ایجاد تفاوت‌ها می‎شود. یکی از مشکلات اساسی، نبود زمینۀ علمی مشترک برای نظریه سیستم در ژئومورفولوژی، و نیز نبود صدا و انعکاس ایجاد مفاهیم نظری مربوط به آن است. در نتیجه، هیچ تعریف مشترکی دربارۀ اصطلاحات قابل دسترس مربوط به آن وجود ندارد. بنابراین، کریستین فان به حفاری در زمین‌های بسیار گل‌آلود، چسبناک و سنگی پرداخت. با توجه به دشواری‌های فراوان، مشکلات عمومی شروع کار و در اختیار نداشتن کتاب و منبع مناسبی دربارۀ نظریه سیستم در ژئومورفولوژی، کریستین توانست این کار را از ابتدا آغاز کند. در واقع، منابعی همچون تورن و ولفرد (۱۹۹۲)، شیدگر (۱۹۹۲)، چورلی (۱۹۶۲)، دیکائو (۲۰۰۶) و فیلیپس (۲۰۱۱) در دسترس است، با این حال، به نظر می‌رسد تحقیق و کاوش دربارۀ نظریۀ سیستم به طور علمی، ضروری و لازم است. کریستین در نشریه‌های بین‌المللی موقعیت فعلی را بررسی کرد. این تحقیق به بررسی شناخت‌های متفاوت می‌پردازد و با مرور دیگر اصول مهم و همچنین کار علمی روی نظریۀ سیستم، مانند جامعه‌شناسی، فیزیک و زیست‌شناسی، این شناخت را منعکس می‌کند. بر اساس این ساختار نظری، برنامه‌های کاربردی گوناگونی به تفصیل بررسی می‌شود. مفاهیم کاربردی و پیشنهادها، این پژوهش را به نتیجۀ مطلوب می‌رساند. این کتاب می‌تواند به مثابه سهم قابل توجهی در زمینۀ نظریۀ سیستم ژئومورفیک قلمداد ‌شود، که در واقع، سزاوار توجۀ گسترده و عمیقی است. علاوه بر پیشرفت در زمینه‌های مفهومی، فنی و مدل‌سازی ژئومورفولوژی، این کتاب– به عقیدۀ من– قطعاً لبۀ پیشرو در زمینۀ "نظریه سیستم" است. آرزوی همۀ ما حرکت‌های جدید و نوآورانه برای ادامۀ بحث‌های علمی در ژئومورفولوژی است، نه فقط صرفاً بحث‌های علمی نظری، بلکه در برنامه‌های واقعی.