عدم استفاده از فرصتها برای برنامه ریزی به موقع، از مهمترین آفات مدیریت است. از جمله مباحث مهم در مدیریت فرهنگی بحث اصول حاکم بر فعالیت های فرهنگی یعنی قواعد و معیارهایی است که در فرآیند فعالیت فرهنگی باید آن ها را مراعات کرد و به هیچ وجه امکان نادیده انگاشتن و تخطی از آن ها وجود ندارد.
مهم ترین این اصول عبارتند از:
۱- زمان شناسی و بهره گیری از زمان:
نتیجه ی توجه به زمان،استعداد و آمادگی هرچه بیشتر مدیران فرهنگی، عدم تکرار اشتباهات گذشته و پرهیز هر چه بیشتر از لغزش هاست.
۲- دین محوری:
دین معیار پذیرش و تایید و تجویز سایر عناصر نیز می باشد به همین دلیل به نوعی بر سایر عناصر حاکمیت دارد. ارزشیابی عناصر فرهنگی و همچنین اتخاذ نوع مکانیزم ها و شیوه های مواجهه با آن باید با معیارهای دینی انجام گیرد. این امر بدون فهم صحیح از دین امکان پذیر نیست.
ثمره دین محوری برای مدیریت فرهنگی علاوه بر حفظ مهم ترین عنصر معنوی فرهنگ،پالایش فرهنگ از عناصر مخرب و معارض با کمال آدمی واجتماع انسانی و ایجاد آمادگی لازم برای مواجهه با سایر فرهنگ هاو... می باشد.
۳- انسان مداری:
شناخت مبانی انسان شناسی و سازوکار تاثیر گذاری بر انسان و به اصطلاح دقیق تر هدایت انسان از جمله امور ضروری در مدیریت فرهنگی است.
۴- انعطاف و پویایی در عین حال پافشاری بر اصول:
این اصل ناظر به محتوای ثابت و متغیر فرهنگ است. انعطاف و پویایی ناظر به بخش متغیر فرهنگ و پای ورزی بر اصول ناظر به بخش ثابت فرهنگ است.
۵- مشارکت دادن آحاد جامعه
۶- تقویت فرهنگ ملی و توجه به آن
۷- عقلانیت محوری
۸- جذابیت بخشی
۹- تاکید بر جذب و پرهیز از رفع
۱۰- اصل آزادی و اختیار مخاطبان
۱۱- اصل صرفه جویی در هزینه ها در عین بازدهی بیشتر
۱۲- اصل رعایت اعتدال و پرهیز از افراط و تفریط