ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ و ﺣﻔﻆ آن در دﻧﻴﺎی اﻣﺮوز ﺑﻪ یکی از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ دﻏﺪﻏﻪ ﻛﺸﻮرﻫﺎ و دوﻟﺘﻤﺮدان ﺷﺪه ولی در ﻛﺸﻮر ﻋﺰﻳﺰﻣﺎن اﻳﺮان آن ﭼﻨﺎن ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ و متناسب با ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻠﻲ در ﻛﺸﻮر به آن پرداخته نشده است. نتیجه این بیتوجهی به صورت فجایع زﻳﺴﺖ محیطی ﭼﻮن آﻟﻮدگی هوای ﻛﻼﻧﺸﻬﺮﻫﺎ،خشک شدن یا در مرز خطر بودن بسیاری از دریاچههای آب شیرین و شور، تولید روز افزون ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎی ﺷﻬﺮی و صنعتی، ﻓﺮوﻧﺸﺴﺖ ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدی از دﺷﺖها، آﻟﻮده شدن آبهای زیرزمینی و سطحی، منقزض شدن گونههای جانوری و گیاهی و موارد بسیاری از این دﺳﺖ ﻗﺎﺑﻞ
ﻣﺸﺎﻫﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ دوﻟﺘﻤﺮدان و ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﺑﺮای رﻓﻊ آن راﻫﻜﺎرﻫﺎی کوتاهمدت و دراز مدت را اتخاذ و اجرایی نکنند، آینده بسیار مبهمی از نظر جنبههای ﻣﺨﺘﻠﻒ زیستمحیطی در پیش رویمان خواهد بود؛