امروزه بی تردید می دانیم که گیاهان موجوداتی زنده و پویا و فعال هستند و در همه ساعات شبانه روز در حال جذب، تبدیل، ساختن، مصرف و پخش مواد متعدد درون اندام های خود می باشند، و از خورشید و ماه و شاید دیگر سیارات منظومه شمسی تاثیر می گیرند. این واقعیت به ما می گوید که برای دسترسی به بیش ترین تمرکز ماده ای گیاهی، یک زمان مطلوب وجود دارد. ماده مورد نیاز ما در گیاه برخی اوقات بیشترین تمرکز را در برگها و در برخی اوقات دیگر در ریشه یا گل های گیاه دارد.
یکی از اساسی ترین اصول طب گیاهی این است که رابطه هر انسان با گیاهانی که درمحیط زندگی او می رویند.
طب گیاهی می گوید گیاهانی که در محیط زندگی هر انسان می رویند بیشترین احتمال را برای درمان بیماری های او دارند.
گیاه درمان گر ممکن است برای اطمینان یکی از روش های مدرن را که معمولا برای کمک به تشخیص بیماری به کار گرفته می شوند. چون آزمایش خون، ادرار، اشعه ایکس، یا پاتولوژی را به کار گیرد، گر چه گیاه درمان گر ورزیده معمولا ار هیچ یک از آنها استفاده نمی کنند، زیرا در پایان شنیدن تاریخچه زندگی بیمار نوع بیماری او را تشخیص داده اند. هر شخصی بیمار دارویی خاص خود را دریافت می کند که مقدار و تنوع و ترکیبش را گیاه درمان گر با در نظر گرفتن وضعیت و نیاز او تعیین کرده است. اصل مهم روش گیاه درمان گر بازگرداندن تعادل طبیعی به کل بدن بیمار است نه تیمار علائم بیماری او.