کتاب حریر شب نشر انتشارات پرسمان

با احتیاط جلو می­رفتم، انگار روی میدان مین قدم می­گذاشتم. زیر شلاق نگاه کنجکاو شاگردان روی نیکمت ته کلاس نشستم. جایی که دو ردیف از پنجره دور بود و من فقط می­توانستم از آن دور سرک بکشم. دختر بغل دستی که می­بایست همان حیدری باشد، با اکراه برای من جا باز کرد. شاید حس کرد که از نشستن در آن­جا ناراضی هستم. دقیقه­ای نکشید که خودکاری دستش گرفت و تند و تند چیزی روی کاغذ نوشت و جلو من گذاشت. کنجکاوی وادارم کرد که زیر چشمی نوشته کاغذ را بخوانم. "زندگی چون گل سرخ است، پر از خار، پر از برگ پر از عطر لطیف، یادمان باشد اگر گلی چیدیم، خار، عطر، گلبرگ، هر سه همسایه دیوار به دیوارند." امیدوارم بودم که مخم را با این خزعبلات پر نکند. اما دروغ چرا ناخواسته خنده­ای روی لبم نشست و یخم باز شد. آهسته گفتم: «حالا اینا که نوشتی پر از خارَن یا خاک؟»