بحث امروز ما یک بحث تاریخی و از فروع مسائل مربوط به امامت و خلافت است و آن، مسئله به اصطلاح ولایتعهد حضرت رضا علیهالسلام است که مأمون ایشان را از مدینه به خراسانِ آنوقت (مرو) آورد و به عنوان ولیّعهد خودش منصوب کرد؛ و حتی همین کلمه «ولیعهد» یا «ولیّعهد» هم در همان مورد استعمال شده، یعنی این تعبیر تنها مربوط به امروز نیست، مربوط به همان وقت است، و من از چند سال پیش در فکر بودم که ببینم این کلمه از چه تاریخی پیدا شده؛ در صدر اسلام که نبوده، یعنی اصلاً موضوعش نبوده، لغتش هم استعمال نمیشده؛ این کار که خلیفه وقت در زمان حیات خودش فردی را به عنوان جانشین معرفی کند و از مردم بیعت بگیرد، اول بار در زمان معاویه و برای یزید انجام شد، ولی این اسم را نداشت که برای یزید بیعت کنید به عنوان «ولیّعهد». در دورههای بعد هم یادم نیست [ این تعبیر را] دیده باشم با اینکه به این نکته توجه داشتهام. ولی در اینجا میبینیم که این کلمه استعمال شده است و همواره هم تکرار میشود؛ و لهذا ما نیز به همین تعبیر بیان میکنیم چون این تعبیر مربوط به تاریخ است؛ تاریخ به همین تعبیر گفته، ما هم قهرا به همین تعبیر باید بگوییم.