یکی از موضوعات فقهی که در حال حاضر مورد ابتلا بوده و در کتب فقهی پیرامون آن نظرات مختلفی داده شده، موضوع و حکم فقهی مجسمهسازی و نقاشی میباشد. وقتی سخن از حکم فقهی به میان میآید در آغاز ذهن انسان به حکم تکلیفی یعنی یکی از پنج حکم وجوب، حرمت، اباحه، کراهت و استحباب منصرف میگردد و به تبع آن حکم وضعی صحت یا بطلان خرید و فروش و یا کسب درآمد از طریق ساخت، اجاره و امثال آن، تداعی میشود.
مصادیق نقاشی و مجسمهسازی را هر روزه در سطح شهرها، در کنار پلها و داخل پارکها، موزهها، کتابخانهها، هتلها، رستورانها و... بهشکل نقاشیهای ساده و برجسته و تندیسهای ناقص و کامل حیوانات و انسانها مشاهده میکنیم. کارخانههای عروسکسازی بهعنوان اسباببازی کودکان و حتی کسانی که در خانه خود با پارچه عروسک پارچهای میسازند و یا بر تابلوهای نقاشی تصویر انسانها یا درختها یا حیوانات را نقاشی میکنند همه مصادیق تولید یا نگهداری و یا خرید و فروش نقاشی و مجسمه هستند و لازم است حکم کار و فعالیت خود را از نظر فقه اسلام بدانند.