با مفهوم تحلیل گفتمان و کاربرد آن در سیاست در کلاس درس استادِ فرزانه خویش جناب آقای دکتر فردوس آقا گلزاده، استاد گرانسنگ گروه زبانشناسی دانشگاه تربیت مدرس آشنا شدم. با راهنماییهای ارزنده ایشان پایاننامه خود را نیز پیرامون گفتمان انتخاب نمودم. اما یکی از دغدغههای همیشگی اساتید، کمبود کتابهایی در این حیطه به زبان فارسی بوده است. البته پس از انقلاب اسلامی ایران، در حوزه علوم انسانی، خاصه زبانشناسی و علوم سیاسی، کتب فراوانی تألیف و یا ترجمه شده است.
با رشد سریع رشته زبانشناسی در ایران، این رشته توانسته برای خود بین متخصصین جای باز کند. کتب فراوانی در حیطههای مختلف زبانشناسی به رشته تحریر درآمده است. اما یکی از دغدغههای مسئولین و در رأس آنها مقام معظم رهبری مدظله و نیز اساتید و خبرگان این حیطه، توجه به زبان ملی و آسیبهای احتمالی زبانهای خارجی میباشد. برای نمونه، ایشان در بیاناتی فرمودند که در ایران «تهاجم به زبان زیاد است». مثلاً «اسم فارسی را با خط لاتین مینویسند». این دغدغه یکی از مهمترین مسائلی است که در حیطه زبان و سیاست از اهمیت ویژهای برخوردار است. از دیگر مواردی که بنده را به ترجمه کتاب حاضر تشویق نمود، بررسی و تحلیل نحوه استفاده قدرتهای بزرگ سیاسی از جمله آمریکا از زبان و در نتیجه متقاعدسازی برخی دولتها برای حمله به دیگر کشورها است که کتاب حاضر در فصل اول به این موضوع پرداخته است.
در ترجمه کتاب پیش رو با مشکلات فراوانی مواجه بودیم. اصطلاحات تخصصی نمونهای از این مشکلات میباشد که گاهاً هیچ معادلی در فارسی برای آنها نداشتیم. برای فهم بهتر کلمات تخصصی از بخش «یادداشتها» استفاده شده است. همچنین در انتهای کتاب کلمات تخصصی و معادلهای فارسی آن برای کمک به درک بهتر موضوع و سهولت متن گنجانده شده است.
در برخی موارد واژگان بسیار زنندهای برای تشریح علمی موضوعاتی چون «زبان تابو» و «خویش سانسوری» در کتاب وجود داشت که مترجم تلاش نموده است تا حد امکان از آنان دوری جوید. ولی در موارد بسیار معدودی برای انتقال پیامِ نویسنده، مجبور به بهکارگیری واژهگانی نه چندان مناسب شده است.