خداوندا هر روز صبحگاه که از خواب برمی خیزم و دیدگانم را بر روی دنیای با شکوه و زیبایت می گشایم و زنده بودن را از گرمای وجودم احساس می کنم، بزرگی و عظمتت چون کوهی استوار در جلوی چشمانم قد می نمایند. تو را در مقابل خود می بینم که با مهربانی همیشگی و لبخند زندگی بخشت به من خیره شده ای. مرا می نگری تا از ورای نگاه محبت آمیزت، نهال وجودم تناور شود و شاخ و برگ هایم سایه گستر جسمی شود که با بذل مهرت حیات یافته است.