کتاب پساتلویزیون در ایران اثر جمالالدین اکبرزاده جهرمی نشر پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات

این کتاب گزارشی از تغییر و تحولات تلویزیون در ایران به‎واسطۀ پدیدۀ «همگرایی رسانه‎ای» است. در سه دهۀ گذشته، همگرایی به مفهومی اساسی در حوزۀ مطالعات رسانه بدل شده است و بیش از صدها کتاب و مقاله دربارۀ آن نوشته‎اند. همگرایی به سادگی تلفیق و آمیزش رسانه‎های جدید و رسانه‎های قدیم است. تا پیش از دیجیتال شدن، رسانه‎هایی مانند: روزنامه، رادیو، تلویزیون، تلگراف، تلفن و رایانه از هم جدا و با ساختارهای خاصی بود. همگرایی رسانه‎ای سبب شد این رسانه‎ها بتواند به‎گونه‎ای با هم ادغام شود. البته در ظهور پدیدۀ همگرایی، تحولات فناورانه نقش بارزی داشته است؛ اما همگرایی پدیده‎ای فقط فنی و فناورانه نیست و در این گزارش به تفصیل اشاره خواهد شد، نقشی تعیین کننده در سیاست، اقتصاد و فرهنگ داشته است.