فرهنگها در گذر زمان با هم درمیآمیزند و گونههایی تازه از فرهنگ را رقم میزنند. تعامل فرهنگی فرایندی مستمر در تاریخ است که دستآورد آن در اسناد و مدارک تاریخی ثبت میشود و در علوم، هنر، آداب، رسوم، عقاید، نهادهای اجتماعی و سیاسی نمود پیدا میکند.
فرهنگ ایرانی قبل از ورود اسلام به این سرزمین از پیشینهای پرتوان برخوردار بود که زمینهی پذیرش داوطلبانهی اسلام را در این مرز و بوم فراهم کرد و در ادامهی این سیر فرهنگی به زلال مکتب اهل بیتعلیهم السلام رسید و این مذهب که تجلی اسلام ناب است، گسترش عمومی یافت.
میوهی میمون تعامل فرهنگ ایرانی و فرهنگ شیعی صورتی بارور از خردورزی و عدالتخواهی بود که میتوان آن را «تعقّل وحیانی» یا «خردِ خدایی» نام نهاد.