روزی که به دنیا آمد، هیچکس فکر نمیکرد که سالها بعد، مسیر تاریخ ایران واسلام را عوض خواهد کرد و میلیونها انسان مظلوم جهان، نامش را یکصدا فریاد خواهند کشید. روزی که به دنیا آمد، مثل همۀ روزهای دیگر بود. خورشید مثل همیشه از مشرق طلوع کرده بود، چشمهها جوشیده بودند و رودها همچنان راه دریا را پیموده بودند. تنها فرق آن روز با روزهای دیگر این بود که صدها سال پیش از آن، نجیبترین بانوی عالم، حضرت فاطمۀ زهرا «س» در چنان روزی متولد شده بود؛ همین!
کسی نمیداند چرا اسمش را روحالله گذاشتند. شاید به خاطر همآوایی با نام پدرش که مصطفی بود. به هرحال، او روحالله شد تا بعدها نام بلند روحالله الموسوی الخمینی در پای کوبندهترین و شجاعانهترین اعلامیههای انقلابی تاریخ نوشته شود و چشمها را خیره کند.