در هر نقطه از دنیا که مواد غذایی مناسب و سالم و کافی و مغذی در اختیار مردم نیست، معمولاً مردم آن دیار دارای سیستم دفاع طبیعی ضعیفی هستند و بیماریهای عفونی به سرعت در بین آنها نفوذ میکند و گسترش مییابد. باید توجه داشت که منظور از غذای مناسب و کافی، پرخوری و یا استفاده از غذاهای گوشتی و چرب و خوشنمک و ادویه فراوان نیست که متأسفانه در اغلب کشورهای پیشرفته غربی پایه غذاهای لذیذ مردم را تشکیل میدهد. منظور، رژیم غذایی مناسبی است که با هدف تأمین مواد مغذی موردنیاز بدن و توصیههای کارشناسان تهیه شده باشد. چه بسا رژیم غذایی اغلب روستاها که از مواد طبیعی تشکیل میشود و در محیط کار و فعالیت بدنی مصرف میشود صحیحتر و مناسبتر از الگوی غذای ساکنین شهرها باشند.
در افراد مبتلا به بیماریهای بسیارسخت (نظیر سرطان) که در اثر عوارض بیماری نمیتوانند غذای کافی بخورند، سیستم دفاع طبیعی آنها لطمه میبیند. بدن حتی اگر از بابت یک نوع ماده مغذی مفید در تنگنا قرار گیرد، سیستم دفاع طبیعی آن ضعیف میشود. مثلاً در تحقیقی که در دانشکده تغذیه دانشگاه تفتس در ماساچوست انجام گرفته، ۸ نفر داوطلب را تحت رژیم غذایی خاصی قرار دادند که از نظر ویتامین B۶ خیلی فقیر و ضعیف بود. پس از سه هفته، تعداد گلبولهای سفید مبارز و مدافع سلامتی آنها کم شد و همین که رژیم غذایی آنها با مواد مغذی دارای ویتامین B۶ تقویت شد، دوباره سیستم دفاع طبیعی بدن آنها قدرت و قوت خود را بازیافت.