کتاب آموزش دانشگاهی و مطالعات میان رشته ای نشر پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی

مطالعات میان‌رشته‌ای یا میان‌رشته‌ای‌گرایی (Interdisciplinarity) و کاربست آن در عرصه تدریس دانشگاهی موضوعی مهم و پیچیده است: مهم از آن‌رو که جامعه علمی به گونه‌ای فزاینده خواستار بهره‌گیری از دانش کاربردی و تلفیق و ترکیب معلومات برآمده از رشته‌های مختلف علمی است و پیچیده از آن لحاظ که ماهیت و گستره چالش‌های کنونی نیازمند ارتقای کارایی و مهارت‌های تعاملی از طریق تولید دانش کاربردی برآمده از پیوند و انسجام بین رشته‌های متعدد آکادمیک و حرفه‌ها و فناوری‌های جدید، بهره‌گیری از تمامی عوامل و نهادهای موثر در برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی و تعامل مستمر بین فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی و تحقیقات و ابداعات پیشرفته علمی و فنی به گونه‌ای است که رشته‌های موجود علمی پس از پیوند و تلفیق با یکدیگر ساختار مجدد یابند و شکل جدیدی به خود بگیرند. مطالعات میان‌رشته‌ای را می‌توان فرآیندی بالنده در عرصه معرفتی و کاربردی دانست که خواهان ترکیب، تعامل و ارتباط افقی دانش‌ها و مهارت‌ها با یکدیگر در یک مجموعه آموزشی منسجم با رویکردی پژوهش‌مدار به منظور تسهیل درک و فهم موضوعات از جنبه‌ها و ابعاد گوناگون و کمک به بازسازی سازه شناختی دانشجویان و تشویق کاوش فعال و سازنده آنان از رهگذر ایجاد پیوند اطلاعات و معلومات با نیازهای زندگی روزمره است. در واقع، انتقال دانش به عنوان یک نظام پیچیده مرتبط به یکدیگر نیازمند روش‌های جدید آموزشی با نگاهی جامع‌نگر برای تحقق یادگیری موفق به گونه‌ای است که پاسخگوی نیاز دانشجویان برای فراگیری مهارت‌هایی در زمینه پیوند مفاهیم و شناخت‌های معرفتی و انطباق، تحلیل، سازماندهی و تفسیر اطلاعات چندبعدی باشد و همزمان بتواند در آموزش شهروندان و نخبگان به منظور ارتقای قابلیت‌های سنجش، ارزیابی و سنتز اطلاعات از منابع متعدد به منظور تسهیل اخذ تصمیمات معقول و منطقی سهیم باشد.