کتاب راهنمای فن‌آوری سیستم‌های آبرسانی در اجتماعات کوچک

هدف اصلی در تصفیه و طراحی منابع آب، تأمین آب آشامیدنی به مقدار کافی، به طور دائم و با کیفیت مناسب می‌باشد. با توجه به نوع آب و هوا و شیوه زندگی، نیاز روزانه به آب برای آشامیدن و تهیه غذا حدود چند لیتر برای هر نفر است. مقدار بیشتر آب برای مصارف دیگری از جمله رعایت بهداشت فردی، شستشوی ظروف، پخت و پز، رختشویی و نظافت منزل ضروری است. منبع آب سالم قابل دسترسی به مقدار کافی و با بهسازی مناسب، از اجزا ضروری بهداشت عمومی می‌باشد. فنآوری‌های آبرسانی که در کشورهای صنعتی و توسعه یافته به کار گرفته شده است عموماً نیاز به بهره‌برداران ورزیده دارند. هرچند که سیستم تأمین آب روستایی، نیازمند حداقل مهارت‌های راهبری و نگهداری است لیکن نباید سیستم تأمین آب اجتماعات کوچک به صورت مقیاس کوچکتری از تأسیسات شهری و فاقد مهارت‌های مهندسی طراحی شوند. این مسئله ممکن است کاملاً معکوس نیز باشد و سادگی و کوچکی نیاز به مهارت و تجربه بیشتری داشته باشد. در طراحی یک سیستم تأمین آب، انتخاب فناوری باید بر اساس برآورد محدودیت‌ها و نیاز‌های محلی، جنبه‌های طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و ملاحظات بهداشت عمومی صورت گیرد. برای انتخاب مناسب‌ترین فنآوری تأمین آب در یک جامعه کوچک، باید مهارت‌های راهبری و طراحی در نظر گرفته شود. ممکن است جهت استاندارد کردن سیستم‌های تأمین آب جوامع روستایی اصلاحات کوچکی نیاز باشد. این اصلاحات می‌تواند به طور اختصاصی برای مواردی مثل چاه‌ها، ساختمان آبگیر، پمپ‌ها و مخازن آب انجام شود. استاندارد کردن طراحی‌ها به سمت جانشین کردن طرح‌های پر هزینه در مرحله طراحی هدایت می‌شود. روش‌های تحقیقاتی سریع و ساده‌ای وجود دارد که توسط تکنسین‌ها یا بهسازها انجام می‌شوند و اطلاعات مناسب را جهت طراحی یک سیستم آبرسانی کوچک جمع آوری می‌کنند. عناصر محلی باید به هر صورت ممکن مورد استفاده واقع شده و افراد بومی برای بهره‌برداری و نگهداری تأسیسات تربیت شوند. در جوامع کوچک، لوله‌کشی آب به خانه‌ها اغلب راه حلی اقتصادی و عملی است. اولویت‌های عملی‌تر برای جوامع کوچک به قرار زیر است: - چاه حفاظت شده با پمپ دستی - چشمه با شیر برداشت - سیستم آب انبار و ذخیره آب باران - ایستگاه برداشت عمومی