کتاب غذای جان برای نوجوانان نشر انتشارات درسا

حتی اگر تمام مواهب زندگی در دوره‌ی نوجوانی فراهم باشد ممکن است اتفاقات ناگواری در این دوره‌ی زندگی برای نوجوانان رخ دهد که منشا احساسات ناگوار آینده باشد. این احساسات ناخوشایند خصوصا در دوره‌ی نوجوانی می‌توانند تاثیرات مخربی مانند صدمه به خویش را در پی داشته باشند. ناراحتی‌های گوارشی، قلدری کردن بر ضعیف‌ترها برخی دیگر از این احساسات و گرایش‌هایی هستند که می‌توانند در نتیجه‌ی تجربیات تلخ دوره‌ی نوجوانی بروز کنند. اگرچه ممکن است بزرگسالان با حوادثی مانند بیماری، تصادف، از دست دادن عزیزان، طلاق و امثال آن به راحتی کنار بیایند اما ویژگی‌های خاص روانشنانسی دوره‌ی نوجوانی می‌تواند جلوی برخورد عاقلانه‌ی نوجوان در مواجهه با این رخداد‌ها را از وی سلب کند. کتاب صد غذای جان برای نوجوانان از مجموعه‌ی صد تجربه‌ی دردناک دوره‌ی نوجوانی با کاراکتر‌ها و شخصیت‌های متفاوت تشکیل یافته است. در این کتاب راه حل و شیوه‌ی کنار آمدن با حوادثی دردناک که کنترل و مدیریت آن‌ها در اختیار نوجوانان نیست بیان شده است و به این شیوه تلاش شده است تا نوجوانان در رابطه با رویکرد احساسی- عاطفی خود در زمان مواجهه با حوادث آموزش ببینند.

درباره‌ی کتاب صد غذای جان برای نوجوانان اثر جک کانفیلد و مارک ویکتور هانسن

کتاب صد غذای جان برای نوجوانان یکی از کتاب‌های مجموعه‌ی پرفروش سوپ جوجه برای روح است. اولین چاپ این کتاب در سال 2008 به مخاطبان عرضه شد و مانند سایر کتاب‌های این مجموعه و انتشارات با اقبال خوبی از طرف خوانندگان ‌روبه‌رو شد. این کتاب از مجموعه داستان‌های کوتاهی تشکیل یافته است که هر کدام به روایت زندگی نوجوانی اختصاص دارد که تحت تاثیر یک فاجعه‌ی ناخواسته مسیر خود را تغییر می‌دهد. در انتهای هرکدام از این داستان‌های کوتاه مسیری برای فائق آمدن بر اندوه و تاثیر این حوادث ناگوار معرفی و ارائه شده است.

مروری بر فصل‌های کتاب صد غذای جان برای نوجوانان

مجموعه‌ داستان‌های موجود در کتاب صد غذای جان در قالب ده فصل سازمان یافته‌اند. این ده فصل عبارتند از:

• نوجوانان از روزگاران دشوار سخن می‌گویند
• گزینش‌های دشوار
• در آرامش زیستن
• چیزهای کوچولویی که تفاوت‌های بزرگ می‌آفرینند
• خانواده
• به پیش
• درس‌های آموخته شده
• از دست دادن و غمگینی
• دست یافتن
• فرصتی دیگر

ترجمه‌ی کتاب صد غذای جان برای نوجوانان به فارسی

انتشارات انتشارات درسا کتاب صد غذای جان برای نوجوانان را با ترجمه‌ی دکتر مهدی افشار عرضه کرده و در اختیار علاقه‌مندان قرارداده است. مترجم در مقدمه‌ی این کتاب توضیح داده است که اگرچه این کتاب با نگاه و تمرکز روی نوجوانان آمریکایی نگاشته شده است اما نوجوان ایرانی هم می‌تواند با توجه به شرایط اجتماعی و زندگی امروزه‌ی خود از مطالعه‌ی این کتاب بهره‌مند شود. به طور کلی مترجم براین باور است که حوادث ناخواسته‌ای که در این کتاب مورد اشاره قرار گرفته‌اند منحصر به یک جامعه و سبک زندگی خاص نیستند و می‌توانند در تمام جوامع مورد استفاده قرار گیرند.

چرا باید کتاب صد غذای جان برای نوجوانان را خواند؟

کتاب صد غذای جان برای نوجوانان راهنمایی برای آماده‌سازی تمامی نوجوانان در برابر حوادث است. این کتاب جبرانی است بر فقدان آموزشی که بزرگسالان فراموش می‌کنند در برهه‌ی رخ دادن حوادث ناگوار در اختیار فرزندانشان قرار دهد و می‌تواند علاوه بر تعلیم نوجوانان در مواجهه با حوادث، نقش موثری در قدرشناسی نوجوانان نسبت به دارایی‌های بدیهی فعلی ایشان داشته باشد.

• کتاب صد غذای جان برای نوجوانان در دسته‌ی کتاب‌های روانشناسی نوجوانان قرار دارد.
• کتاب صد غذای جان برای نوجوانان مناسب برای گروه سنی ه است.
• تعداد صفحات نسخه‌ی چاپی کتاب 464 صفحه است که با مطالعه‌ی روزانه 20 دقیقه می‌توانید این کتاب را در 23 روز بخوانید.
• کتاب صد غذای جان برای نوجوانان جزو کتاب‌های حجیم و بلند با موضوع روانشناسی نوجوانان است. این کتاب برای افرادی که وقت بیشتری برای مطالعه دارند و می‌خواهند در زمینه‌ی  روانشناسی نوجوانان زمان بیشتری را به مطالعه اختصاص داهند انتخاب مناسبی است.

‌در بخشی از کتاب صد غذای جان برای نوجوانان می‌خوانیم

 

من تقریبا گوشی از دستم افتاد وقتی شنیدم پدر جولیا امروز مرد. وقتی گوشی را گذاشتم» گیج و منگ به اتاقم رفتم و گوشی سی دی پلیر را بر گوشم گذاشتم به امید آنکه صدای ترانه های دلنشین, آرامشی به من بخشد. اگرچه می دانستم چنین روزی فرا می رسد. با این حال احساس کردم گویی تندبادی مرا در هم شکسته. وقتی روی تختخوابم نشستم و اشک بی اختیار جاری می شد. مادرم به نرمی وارد اتاقم شد و به گرمی مرا در آغوش کشید. درحالیکه شانه های مادر را گهواره کرده بودم. به تابستان گذشته انديشیدم. با جولیا و پدر و مادرش به جزیره ای در دور از ساحل کالیفرنیای جنوبی به سفر رفته بودیم. اوقات خوشی داشتیم. به تماشای غروب های نفس گیر ساحل نشستیم. در رستوران هایش غذا خوردیم و در طول ساحل ناهموار دوچرخه سواری کردیم. پدر جولیا وظیفه خود می دانست تا همه ی آرزوهای ما را برآورده گرداند. اکنون می دانم در زیر آن همه خنده و شوخی. آقای یولاندا باید زجر می کشیده. یک شب وقتی من و جولیا آماده می شدیم که بیرون برویم. خانم یولاندا به اتاق ما وارد شد. به نظر مضطرب می رسید. به ما گفت آقای یولاندا بیمار است و نمی تواند با ما بیاید. جولیا احساس خطر نکرد و ما طبق برنامه خودمان بدون حضور پدرش بیرون رفتیم.

روز بعد آقای یولاندا مثل هميشه ظاهر گردید: نرم گو. بخشنده و آسان گیر. از آنجا که او اشاره ای به بیماری اش نکرد. من نیز دیگر درباره این مسأّله فکری نکردم زیرا ادامه ی سفر دلنشین و بی همانند بود.

وقتی مدرسه آغاز شد. دوستی من با جولیا رنگ تازه ای به خود گرفت. مشاهده کردم او دوستان تازه ای برای خود برگزیده و مرا در برنامه های خود سهیم نمی داند. احساس کردم مرا در غبار رها کرده. دیری نپایید که دیگر با هم دوستان مشفقی نبودیم. راستش دشوار می توان گفت که دیگر اصلاً دوست بودیم.

 

یک روز مادرم مرا نشاند و به من گفت آقای یولاندا دچار سرطان ترمینال پانکراس است. حیرت زده و مبهوت؛ افکارم متوجه جولیا شد. در مدرسه او به نظر شاد و بی خیال می نمود. در چهره و ظاهر او نشانی از نگرانی و رنج دیده نمی شد اما حالا می دانستم باید در درون او چیزی حضور داشته باشد. بی آنکه بخواهم در مدرسه از جولیا آزرده و باز هم از او احساس جدایی داشته باشم به همین روی در مورد پدرش با او سخنی نگفتم اما در درون دلم می خواست در راهروها به دنبالش بدوم. در آغوشش بکشم و به او بگویم من اینجا هستم و دلواپس تو.

 

حال که برای شرکت در مراسم تشبیع پدرش افسرده و غمگین به خانه شان می روم. برای بیان عواطفم خیلی دیرشده. آگاهی از حال او مرا ناآرام می گرداند. احتمالابه جهت آنکه آنان مرگ را به طور واقعی احساس می کردند. فکر دیدن جولیا در این موقعیت و آگاهی بر اینکه او تا چه حد رنج را در درون خود می ریخت. مرا نیز ناآرام و آزرده می گرداند. وقتی من و دوستانم به صف از برابر تابوت آقای یولاندا عبور کردیم تا با او وداع کنیم و او راحرمت گزاریم. عکس هایی از خانواده ی یولاندا را پیرامون تابوت او چیده بودند. یکی از این عکس ها به خصوص نگاه مرا به خود خواند. آن» همان عکسی بود که آقای یولاندا و جولیا در تعطیلاتمان در جنوب کالیفرنیا گرفته بودند.

 

کودکانشان دور می گرداند. جولیا مرا و اشک ریختن مرا دید. او نیز گریه سر داد. با آنکه به او گفتم چقدر برای پدرش غمگینم. دریافتم هرگز نمی توانم درک کنم بر او چه می گذرد. چه احساسی دارد همه روزه به خانه آمدن، به جایی که کسی را که دوست می داشته ای به انتظارت نشسته؛ اکنون مرده است. با چه احساسی دارد هر صبح به مدرسه رفتن و بدانی وقتی به خانه بازمی گردی, پدرت زنده نیست؟ نمی توانم تصورش را هم بکنم اما می دانم چگونه حمایت و دلسوزی خود را ابراز کنم. این خیلی دیر نشده بود.

آن‌چه در بالا خواندید بررسی و نقد کتاب صد غذای جان برای نوجوانان اثر جک کانفیلد و مارک ویکتور هانسن بود.خرید و دانلود این اثر در همین صفحه امکان‌پذیر است. برای مطالعه‌ی دیگر کتاب‌ها در زمینه‌ی روانشناسی نوجوانان می‌توانید به قسمت دسته‌بندی کتاب‌ها مراجعه و کتاب‌های این موضوع را یکجا مشاهده کنید.