تحقیقات اخیر روی درمان پذیرش و تعهد (ACT) به عنوان موج سوم شناختی رفتاری، نتایج رضایت بخش و دلایلی منطقی برای استفاده از این درمان در کار بالینی و غیر بالینی فراهم کردهاند. در موج سوم درمان شناختی رفتاری که به درمانهای پست مدرن معروفاند، عقیده بر این است که شناخت هیجانات را باید در بافت مفهومی پدیدهها در نظر گرفت به همین دلیل، به جای رویکردهای شناختی رفتاری که شناختها و باورهای ناکارآمد را اصلاح میکرده تا هیجانات و رفتارها اصلاح شوند، در اینجا به مراجع آموزش داده میشود که در گام اول هیجانات خود را بپذیرد و در «اینجا و اکنون» از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار شوند. علل استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تمرکز بر ارزیابی و توسعه یک طرح درمانی است. در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ارزیابی عملکرد رفتاری مراجع تاکید میشود نه علت یابی. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد یک نوع رفتاردرمانی است که هدف آن به عمل در آوردن اجتناب تجربی و تلاش برای کنترل تجربههای آزاردهنده است. از نظر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توسعه و نگهداری دلزدگی، تعارض و فاصله عاطفی در زوجها، ناشی از ترکیب کنترلهای محکم و بی فایده هریک از آنها و راهبردهای اجتناب تجربی در رابطه زن و شوهر است. واقعی در نظر گرفتن افکار ارزیابانه ی منفی و عمل بر طبق آنها چرخه رابطههای منفی زوجها را حفظ میکند. هدف اصلی در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، مقابله با اجتناب تجربهای به کمک افزایش انعطاف پذیری روان شناختی در فرد میباشد انعطاف پذیری روان شناختی به معنای ایجاد توانایی در انتخاب عملی است که در بین گزینههای مختلف، مناسبتر باشند، و نه انجام عملی که تنها جهت اجتناب از افکار، احساسات، خاطرهها یا امیال آزار دهنده باشد.