این راز را به کودکانم نگویید که من خیلی بیشتر از اینکه به آنها بیاموزم از آنها آموختهام. وقتی به حرفهایشان گوش میدهم، از بینش و درک عمیقی که نسبت به مسائل دارند، مسائلی که من هنوز در تلاش برای فهمیدن آنها هستم، شگفت زده میشوم. دخترم با گونههای گلگون در حالی که روپوش زمستانیاش را پوشیده است شاید نتواند پشتکار را تعریف یا راجع به آن به عنوان یکی از ویژگیهای مثبت شخصیتی صحبت کند، اما این را میداند که وقتی میخواهد وارد خانه شود باید آن قدر به در زدن ادامه بدهد تا بالاخره یه نفر در را برایش باز کند. خواهر کوچکترش هم چیزی از هنر ارائه و متقاعدکردن نخوانده است، اما میداند که اگر میخواهد راجع به دیرتر به رختخواب رفتن چانه بزند، نباید این کار را در حالی که لباس خوابش را پوشیده انجام دهد. و پسرم همیشه به من یاد آوری میکند که یک بوسه میتواند همه چیز را عوض کند.