مدیریت دانش سازمانی یکی از ارکانی است که برای انجام کارکردهای سازمان به نحو مطلوب لازم است. در مدیریت دانش، دانش بطور کلی به دو نوع دانش عیان و دانش نهان تقسیم میشود و این تقسیم بندی برای مدیریت دانش اساسی است. اساس این مدل دانش نهان و دانش عیان و فرایندهای انتقال آنها، است. در این کتاب از مدل مدیریت دانش نوناکا و تاکوچی استفاده شده است. نوناکا و تاکوچی برای تبدیل دو نوع دانش عیان و نهان مذکور چهار فرایند تبدیل مطرح میکنند که عبارتند از: نهان به نهان (جامعهپذیری)، نهان به عیان (بیرونی سازی)، عیان به عیان (ارتباطات)، عیان به نهان (درونی سازی). زیرساختهای مورد نیاز برای مدیریت دانش سازمانی در سه گروه عمده جمعبندی میشوند که عبارتند از: منابع انسانی، فرایندها و فناوریها. در کنار این سه گروه، سه عامل استراتژیهای سازمانی، فرهنگ سازمانی و بودجه نیز به عنوان عوامل زیرساختی زمینهای مورد توجه قرار میگیرد که بدون شک از عوامل تعیین کننده میزان موفقیت برنامههای مدیریت دانش در سازمانها به شمار میآید.