کتاب کارآفرینی به شیوه محمدرضا گنجی از بنیانگذازان گروه صنعتی رازی

تاریخچه صنعت چسب

«هری کوور»، مخترع چسب در سال ۱۹۴۲ در حین یک آزمایش به طور تصادفی این ماده را کشف کرد.

در واقع هری می خواست پلاستیک شفافی تولید کند که به درد سربازان بخورد، اما اختراعش منجر به کشف ماده چسبناکی شد که برایش شهرت زیادی به همراه آورد. او بعدها نیز ماده دیگری تولید کرد که برای بستن زخم سربازان در جنگ ویتنام مورد استفاده قرار گرفت. اما در دنیا بیشتر او را به عنوان مخترع چسب می شناسند؛ چرا که مقدار بسیار کمی از آن (حدود ۵/ ۲ سانتی متر مربع) می تواند یک تن وزن را تحمل کند و به همه چیز بچسبد.

چسب ماده ای است که می تواند بین دو سطح، اتصال بوجود آورد. چسبندگی دو جسم به یکدیگر توسط یک جسم، پدیده ای است که در آن سطوح اتصال یابنده ممکن است از طریق جذب فیزیکی (برای مثال نیروهای بین سطحی) و یا جذب شیمیایی (مثل نیروهای القائی، پیوندهای هیدروژنی) به یکدیگر اتصال یابند.
چسبندگی را می توان بصورت میزان جذب بین یک سطح جامد و یک فاز دوم هم تعریف نمود. فاز دوم از قطرات خیلی ریز یک مایع و یا خیلی پیوسته از یک مایع (یا جامد) تشکیل یافته است.

یکی از قدیمی ترین روش های اتصال اجسام به یکدیگر استفاده از چسب بوده است و آثار گذشته نشان می دهد که حدود سه هزار سال قبل از چسب استفاده می شده است. چسب های قدیمی حالتی شبیه به قیر داشته اند و برای مثال از آنها به صورت ساروج در ساخت برج بابل استفاده شده است. تا قرن بیستم تکنولوژی چسب ها پیشرفت بسیار کمی داشته است. در جنگ جهانی دوم قدم های بزرگی برای اتصال فلزات به یکدیگر و به سایر مواد بعلت نیاز شدید به آنها برداشته شد.
در سال ۱۹۵۰ به منظور چسباندن فلزات به یکدیگر تلاشی فراوان شد و نمونه هایی از چسبهای اپکسی که قدرت چسبندگی بسیار خوبی به مواد مختلف دارند تهیه گردید.
تکنولوژی چسب ها در سه دهه اخیر رشد زیادی نموده است. برای مثال آمار نشان می دهد که در سال ۱۹۶۶ در حدود هفت میلیون پوند چسب در دنیا مصرف شده است که نسبت به مصرف سال ۱۹۶۵ پانزده درصد افزایش داشته است. چسب های ساختمانی از رشد تولید و مصرف بیشتری برخوردارند و فرمولهای جدیدی از این نوع چسب ها همواره برای کاربردهای جدید ارائه می گردد. تولید کنندگان این چسب ها هم برای تولید انواع آنها در رقابت می باشند.
امروزه در دنیا بیش از صدها سازنده و فرمول دهنده چسب وجود دارند و این تعداد روز به روز افزایش می یابد برای مثال صنعت چسب در آمریکا بصورت یک حرفه تخصصی در آمده است که در آن هزاران نفر به کار و فعالیت مشغولند.

از قرن نوزدهم بتدریج با پیدایش چسب های سنتتیک ساخته شده در صنعت پلیمر، چسب های سنتی و گیاهی و حیوانی از صحنه خارج شده است. صنعت چسب به صورت گسترده ای در حال رشد می باشد و تعداد محدودی وسایل مدرن ساخت بشر وجود دارد که از چسب در آنها استفاده نشده است. در اتصالات اغلب وسایل از یک جعبه بسیار ساده غلات گرفته تا هواپیمای پیشرفته بوئینگ ۷۴۷ از چسب استفاده شده است.
امکانات بشر می تواند بوسیله چسب ها اصلاح گردد. این مطلب، شامل استفاده از سیمان های سخت شده توسط UV در دندانپزشکی و سیمان های پیوند آکریلیک در جراحی استخوان می باشد. پیشرفت جدیدی که اخیرا در کاربرد چسب حاصل گشت، اتصال ریل های فولادی و تراموای جدید شهر منچستر بود. چسب ها نه تنها برای موادی که بایستی چسبانده و بهم پیوسته شوند، بلکه در ایجاد چسبندگی برای موادی از قبیل جوهر تحریر، رنگها و سایر سطوح پوششی، وسایل بَتونه کاری و وجوه میانی در مواد ترکیبی از قبیل فولاد یا بافت پارچه، در تایرهای لاستیکی و شیشه یا الیاف در پلاستیک ها ضروری هستند.

بسیاری از چسب ها که در گذشته مورد استفاده قرار می گرفتند یا پایه آب داشتند یا حلال. اما امروزه با وجود اینکه این نوع چسب ها هنوز هم بکار می روند معمولاً چسب از مخلوطی از چند ماده ساخته می شود که هر کدام می تواند آلی یا معدنی باشد. اجزا تشکیل دهنده یک چسب برحسب فرآیند چسباندن و نوع جنس سطوح متصل شونده تعیین می گردند.

چراغ سبز

تجربه دنیای امروز نشان داده است که نوآوری های مهم و پیشرفتهای تکنولوژیکی، در سازمان ها و شرکتهای بزرگ دولتی اتفاق نخواهد افتاد.
قابلیت تطبیق با بازار و نیاز روز، چیزی است که از یک ساختار بزرگ پیچیده ی تو در تو ساخته نیست و در نتیجه برای پیشرفت سریع و ارائه محصولات جدید، تنها راه موثر، ایجاد و توسعه شرایطی است که فعالیتهای اقتصادی کوچک بتوانند تاسیس شوند و رقابت کنند. اهمیت کارآفرینی در کشورهای بزرگ و پیشرفته، فقط به خاطر مساله ایجاد شغل نیست، بلکه دلیل اصلی آن فعالیتهای اقتصادی کوچکی است که در این کشورها به وجود آمده، رشد کرده و توانسته اند سهمی عمده از فن آوری روز و در نتیجه ثروت و درآمد تمام دنیا را به خود اختصاص دهند.
کارآفرینی نیز مانند هر پدیده دیگری قواعد و ملزومات ویژه خودش را دارد. سرمایه شاید مهمترین نیاز برای شروع یک فعالیت اقتصادی باشد، اما به یقین همه آن نیست. دانش و توانایی مدیریت، دانش اقتصادی، شناخت اوضاع بازار و نیازهای آن و از همه مهمتر، باور داشتن اینکه "من می توانم، کار تازه ای را شروع کنم" عامل هایی هستند که در تولد یک کارآفرین و ایجاد عزم و اراده در وی نقش اساسی دارند.
این باور که کارآفرینی لازم و ضروری است و هر فردی می تواند برای خود یک فعالیت اقتصادی را آغاز کند، موضوعی نیست که یکباره و ناگهانی در ذهن انسان ایجاد شود. تصمیم به راه اندازی فعالیت اقتصادی نوپا، نتیجه فرآیندی است که باید از ابتدای کودکی شکل بگیرد و در آموزش و پرورش به طور جدی و حساب شده در نظر گرفته شود تا فرد مهارتهای لازم را به درستی فراگیرد.
امروزه صاحبنظران بر نقش کارآفرینی در توسعه اقتصادی و اجتماعی اتفاق نظر دارند.
مهمترین این نقشها از این قرارند:
۱. کارآفرینی موجب گردآوری پس اندازهای عمومی بی هدف و سرگردان می شود و تشکیل سرمایه را بهبود می بخشد.
۲. کارآفرینی منجر به ایجاد اشتغال در مقیاس وسیع می شود. بنابراین، کارآفرینی مشکلات بیکاری را که ریشه بسیاری از مشکلات اقتصادی- اجتماعی است، کاهش می دهد.
۳. کارآفرینی به توسعه متوازن منطقه ای منجر می شود.
۴. کارآفرینی باعث کاهش تمرکز اقتصادی در جامعه می شود.
۵. کارآفرینی منجر به توزیع مجدد ثروت، درآمد و حتی قدرت سیاسی به صورت عادلانه در جامعه میشود.
۶. کارآفرینی، منابع، سرمایه ها و مهارتها را که ممکن است بی استفاده و سرگردان باقی مانده باشند به طور موثر به تحرک وا می دارد.
۷. کارآفرینی کیفیت زندگی را بهبود می بخشد. کارآفرینان، پیوسته در حال ابداع و توسعه کالاها و خدمات جدیدند. این گونه تلاشهای بدیع، موجب تولید تکنولوژی و ماشین آلات بهتر و سیستم های تولیدی موثرتر می شود و از این طریق، محصولات و خدمات ارتقا می یابد و کیفیت زندگی را بهبود میبخشد و زندگی را راحت تر و ساده تر می کند.
۸. کارآفرینی، تجارت خارجی را که جز مهمی از توسعه اقتصادی کشورهاست، ارتقا می دهد.
۹. کارآفرینی موجب افزایش سود اجتماعی از طریق دولت می شود. با درآمدهایی که دولت از طریق مالیات، حقوق گمرکی و واگذاری پروانه کارآفرینی به دست می آورد، می تواند در پروژه های مختلفی همچون احداث جاده ها و پل ها، سرویس ها و تسهیلات آموزشی و پزشکی، حفظ صلح و آرامش و دیگر زمینه های اجتماعی و فرهنگی سرمایه گذاری کند.
علاوه بر موارد یاد شده، می توان کارآفرینی را عامل تحریک و تشویق حس رقابت، عامل تحریک، ترکیب و مهیا کردن عوامل تولید، عامل سازماندهی منابع و استفاده اثر بخش از آنها، عامل یکپارچگی و ارتباط بازارها، عامل رفع خلل، شکاف ها و تنگناهای بازار و اجتماع، یکی از عوامل تولید، عامل کاهش بوروکراسی اداری (کاهش پشت میز نشینی و مشوق عمل گرایی و...)، عامل تحول و تجدید حیات ملی و محلی (کارآفرینی فراتر از شغل و حرفه است، یک شیوه زندگی است)، عامل شناخت، ایجاد و گسترش بازارهای جدید، عامل نوآوری و روان کننده تغییر و عامل تعادل در اقتصاد پویا تلقی کرد.
تا دهه ۸۰ میلادی سه موج وسیع، موضوع کارآفرینی را در کشورهای اروپایی به جلو رانده است. موج اول انفجار عمومی مطالعه و تحقیق در قالب انتشار کتابهایی در خصوص "زندگی کارآفرینان و تاریخچه شرکتهای آنها" و "چگونگی ایجاد کسب و کار شخصی" و "شیوه های سریع پولدارشدن" می باشد.
موج دوم که به تدریج ایجاد گردیده، ارائه رشته های آموزش کارآفرینی در مقاطع تحصیلی در حوزه های مهندسی و بازرگانی است. این دوره ها از اواخر دهه ۶۰ در چند دانشکده آغاز شده و تا کنون در بیش از ۵۰۰ دانشکده در ایالات متحده و کانادا تدریس گردیده است.
موج سوم افزایش علاقمندی دولت به تحقیقات در زمینه بنگاههای کوچک با هدف تشویق رشد شرکتهای کوچک و همچنین تحقیق در خصوص نوآوری های صنعتی می باشد.
آنچه مسلم است تحولات کارآفرینی و گسترش آن در سایر کشورهای جهان خصوصا کشورهای آسیایی با توجه به ساختارهای آن کشورها تغییر یافته و چهره خود را به گونه ای دیگر نمایان ساخته است.
کشورهایی نظیر چین و مالزی موجهای اول تا سوم کارآفرینی که در کشورهای اروپایی و آمریکایی به مرور و در طی سالیان اتفاق افتاد بسیار سریع طی کرده و می توان گفت که در این کشورها کارآفرینی نوین اتفاق افتاد و نقش دولتها بسیار پررنگ و اثر گذار گردید.
این نمونه کشورها با الگو برداری از موجهای کارآفرینی کشورهای اروپایی و آمریکایی و منطبق کردن آن با توجه به فرهنگ کشور خود و مهمتر از همه همسو کردن تمامی نهادهای دولتی و خصوصی کشور خود، برای بسط و گسترش کارآفرینی موجی از کارآفرینی را پدید آوردند که بسیار بیشتر و اثر گذارتر از موجهای کارآفرینی غربی بود.
در ایران عزیز اسلامی نیز با عزم راسخ مدیران مدبر خود، می توان ادعا نمود که موج اول و دوم کارآفرینی غربی و یا موج اول کارآفرینی نوین را که همان تحقیق، تالیف، پژوهش، نگارش کتب و مقالات و همچنین تاسیس رشته کارآفرینی در دانشگاهها را به سرعت و در کنار هم گذرانده و وارد موج دوم کارآفرینی نوین یا شرقی خود می شود.
ساختار موج دوم کارآفرینی شرقی، حمایت از صنایع کارآفرینان پیشرو، گسترش شرکتهای کوچک و کارآفرین منطقه ای و محله ای، گسترش سیستم مونتاژ کاری در محلات، شناسایی محصولات خاص ملی و نفوذ به بازارهای خارجی تعریف گردیده است.
علم و هنر کارآفرینی از زمانی که وارد ایران شده است در انگاره ها و ترفندهای بسیاری سعی بر آن داشته تا خود را در اذهان ایرانیان توانمند متبلور سازد و یکی از این راه های حضور همیشگی در جامعه، قرارگرفتن در کنار بزرگ مردان اقتصاد ایران بوده است.
بررسی زندگی، مصائب و سختیها، راههای رسیدن قهرمانان صنعت و تجارت ایران به اهداف خود یکی از شیوه های بسیار موثر در حوزه کارآفرینی می باشد که باعث می شود عوام و خواص جامعه بیشتر با واژه پر مفهوم کارآفرینی آشنا شوند. به همین دلیل این کتاب با شالوده بررسی زندگی کاری و شخصی محمدرضا گنجی که از کارآفرینان بزرگ کشور می باشند نگاشته شده است.
محمدرضا گنجی که از بنیانگذاران گروه صنعتی رازی می باشند، راهی را در علم کارآفرینی ایران گشوده است که اکنون تجربیات ارزشمند او راهنما و آیینه ای در پیش روی تمامی مدیران و کارآفرینان ایران و حتی الگوی قدرتمند و بین المللی در کشورهای دیگر می باشد.
در حوزه کارآفرینی کتابهای بسیاری تالیف و ترجمه گردیده است که متاسفانه عمده این کتابها همان ترجمه کتابهای غربی و فاقد اصول و قوانین کارآفرینی در ایران می باشند.
آنچه در این کتاب می آید راهنمایی است که با نگاه به آنچه یک کارآفرین می تواند برای رسیدن به مقاصدش در کشور ایران از آنها بهره برد را بازگو می نماید.
در اینجا لازم می دانم از جناب آقای بهروز فروتن و دکتر محمود احمدپور داریانی عضو هیئت علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران که بر این مجموعه کتابها نظارت علمی می نمایند و از سال ۷۶ در محضر ایشان شاگردی نمودم و درسهای بسیاری را از ایشان آموختم یاد و تشکر نمایم.
امید است این کتاب ارزشمند که حاصل سالها تلاش مدیران کارآفرینی ایران عزیز می باشد مورد توجه و استفاده تمامی دانشجویان این رشته، مدیران، کارآفرینان و مسئولین مملکتی قرار گیرد.

رضا یادگاری- مهشید سنایی فرد

ایران-تهران- ۱۳۹۲

از اینکه زندگی تان به پایان برسد نهراسید،

از ان بترسید که زندگی را هیچگاه آغاز نکنید.