کتاب سه نقطه در رویا... سهیلا مهاجر ایروانی نشر انتشارات روشنگران و مطالعات زنان

فضای تاریک اتاق را با زدن کلید برق روشن کردم و بعد خودم را دلداری دادم که این خواب هم مثل تمام خوابهای دیگر است و شاید از تفکرات بی‌معنایم سرچشمه گرفته و مفهوم خاصی هم ندارد. مثل اینکه در خواب می‌بینیم از ارتفاعی سقوط می‌کنیم، اما سالم به زمین می‌رسیم و یا زمانی بال در می‌آوریم و در آسمان پرواز می‌کنیم. ما فقط در یک رویاست که می‌توانیم دست‌هایمان را به دورکره‌ی زمین قلاب کنیم ویا پاهایمان کف عمیق‌ترین اقیانوس‌ها را لمس کند. با وجود تمام این تفاسیر و توجیهات، اما باز قانع نشدم و حالم همچنان بد بود. با اینکه به روشنایی هم عادت نداشتم اما زیر نور چراغ و با همان حال، خوابم برد. بیدار که شدم، نمی‌دانم چرا، اما حالم به بدی شب قبل نبود و دلهره‌ام کمتر شده بود. صدف را از روی شیشه‌های شکسته برداشتم و خوب نگاهش کردم. قبل از برگرداندش به روی میز، تردید را کنار گذاشتم و آن را به یکی ازگوش‌هایم چسباندم و باز با شنیدن صدای زوزه، فکری به خاطرم رسید...