مرا ببخشای
اگر بر جاده های رنگین رگ هایت خواهش عبور عشق را ندیدم. اگر در دستان پینه بسته ات و اگر در آئینه زلال چشمانت پرواز قناری های عاشق را ندیدم.
من مجوز عبور ریشه ام را از خاک گرفتم مرا دریاب! مرا برویان! و مرا در گستره ی هستی زیبا کن که اگر مرا نبخشی، کجا مقدس می شود حرمت گریه ای در نگاه و اگر مرا نبخشی ...
کی می توان گفت حشره ای اگر گم شد در وسعت فضا، نمی میرد، یک اشاره بس است .
حلالم کن!