درباره عراق جدید و امنیت فرهنگی جمهوری اسلامی ایران
منظور از مطالعه، تحقیق و نگارش این کتاب شناخت فرصتها و تهدیدهای امنیت فرهنگی جمهوری اسلامی ناشی از تشکیل عراق جدید است، که تأثیر بهسزایی بر هویت ملی جامعه دو کشور دارد. البته بیشتر صاحبنظران، امنیت فرهنگی جمهوری اسلامی با همسایگان را با رویکرد آسیبشناسانه مطرح میکنند که عمده آن هم جنبه هویتی دارد و برخی از آنها به ماهیت فرهنگ و تحولات منطقه و تبادلات فرهنگی و باورهای متفاوت بر میگردد. ناگفته نماند که از زمان تشکیل دولت ملتها به شکل امروزی درباره فرهنگ در صحنه بینالملل و منطقهای، تاحدی بحثها با پیشفرضهای امنیتی بود. در اصل امنیت فرهنگی و تغییرات هویتی در دنیای معاصر، هدفمند بوده و از عناصر نفوذ و توسعهطلبی در دولتهای امروزی محسوب میشود. کشورها برای گسترش حوزه نفوذ خود، با ترویج فرهنگ، بهویژه توسعه فعالیتهای رسانهای، آموزش و تربیت اتباع و بهویژه جوانان کشورهای دیگر این افراد را بهعنوان دوستدار موافق خود برای آینده تربیت میکنند. از اینرو برای دلائل ضرورت پرداختن به موضوع امنیت فرهنگی در خصوص همسایگان میتوان گفت:
- توسعه روابط با همسایگان در بخشهای مختلف، نیازمند شناخت مناسب حساسیتهای فرهنگی دو کشور است که ضمن کاستن جنبههای سلبی و تهدیدها، شرایط لازم برای بهرهبرداری بهینه از فرصتها را برای پیشبرد امنیت فرهنگی فراهم سازد.
- فهم بین فرهنگی در مناسبات ملتها، درک درست شاخصههای امنیتی کشورهای همسایه را طلب میکند که همسو با اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران باشد.