کتاب سارتر در ایران اثر احمد راسخی لنگردوی نشر اختران

ژان پل سارتر در ۲۱ ژوئن سال ۱۹۰۵ در شهر پاریس در خانواده‌ای نسبتاً مرفه به دنیا آمد. پدرش ژان باپتیست سارتر (۱۸۴۷-۱۹۰۶) افسر نیروی دریایی فرانسه بود که پس از دو سال از تولد فرزند، در ویتنام درگذشت. از او هیچ چیزی برای «ژان پل» باقی نماند، مگر نام و عکسی بر روی میز اتاق. خودش صراحتا می‌گفت: «اگر پدرم زنده مانده بود، تمام قامت رویم خوابیده بود و مرا له کرده بود. خوشبختانه در ایام جوانی مرد!» «ژان پل» از آن پس در دامن مادر و پدر بزرگ مادری،«شارل شوایتزر» که معلم زبان‌های خارجی بود پرورش یافت. اگرچه خیلی زود از مهر پدری محروم ماند اما وجود «شارل شوایتزر» جبران همه کمبودها را می‌کرد: «مرا از زمین بلند می‌کرد، بالا می‌برد، سر دست می‌گرفت، روی قلبش می‌گذاشت و زمزمه می‌کرد: «گنجینه کوچک من!» کتابخانه پدربزرگ، بزرگ‌ترین امکان و هموارترین زمینه برای رشد فکری وی بود. در همان اوان کودکی هیچ چیز در نظرش از کتاب مهم‌تر نبود. کتابخانه برایش معبد بود. با پرسه زدن در آن، احساس خوشایندی به وی دست می‌داد.