مدارسی که امروز به عنوان مدارس خوب شناخته میشوند دیگر درس تاریخ را به کلی حذف کردهاند. قبل از امتحان تاریخ چند پلی کپی شامل تعدادی سؤال و جواب از درسهای کتاب به بچهها میدهند و از همان سؤالها تعدادی را بدون جواب در روز امتحان میگذارند جلوی بچهها و نمرهای میگذارند جلوی درس تاریخ وخلاص.
تعداد کسانی که تاریخ و جغرافی درس میدهند و به نظر خودشان کار مهمی میکنند در سراسر تهران بزرگ که من تجربه کار کردن در مدارسش را دارم از تعداد انگشتان دست کمتر است. معلمان این درسها خود و کلاسشان را وقت پر کن و زنگ تفریحی میان دو زنگ ریاضی و فیزیک میدانند.
در بین بچهها جایگاه این دروس به عنوان بی خاصیتترین و بیمقدارترین درسهای مدرسه تثبیت شدهاست و هیچ تلاشی نمیتواند لااقل در کوتاه مدت تکانی به این وضعیت تثبیت شده بدهد.
درستش این است که تاریخ و جغرافیا را به کلی حذف کنند و قال قضیه را بکنند.
در زمانی که ما درس میخواندیم اوضاع کمی متفاوت بود. آن موقع هم این دو درس بی مقدار و بی خاصیت بودند. آن موقع هم معلمهای تاریخ و جغرافی فکر نمیکردند که کار مهمی میکنند.
بهنظر من شمیم مستقیمی آگاهترین جستارنویس ایرانی به «حال درونی انسان امروز» است. «درهای نیمهباز» اگرچه جستارهای شخصی او هستند، اما بارها و بارها خودمان را در میان کلماتش خواهیم یافت. من این مجموعه را بهعنوان سندی ارزشمند و آگاهانه و مبتنی بر ادراک از حال انسان امروز تلقی میکنم.