صحبت از قرآن است. قرآنی که در هر موقع، در هر شرایط و در هر وضعی، مورد عنایت خاص پیامبر و ائمه اطهار و محور آداب و تربیتهای فردی و اجتماعی بوده و هست. قرآنی که در هیچ موقعیتی از زبان بزرگان و مربیان ما نیفتاده و همواره وِرد زبان آنان و زیباترین اندیشه آنان بوده است.
این کتاب پس از پیشگفتار و مقدمه به دو بخش تقسیم شده است. در بخش اوّل، تحت عنوان «ظاهر» مطالبی مربوط به تلاوت قرآن؛ ترتیل؛ با اندوه خواندن قرآن؛ با لحن عربی خواندن قرآن و امثال اینها آورده شده است و در بخش دوّم تحت عنوان «باطن»، مسائلی در ارتباط با باطن قرآن از قبیل تدبّر در آیات قرآن؛ فهم و تفسیر قرآن تذکر داده شده است.
برای اینکه ترجمه آیات و احادیث مندرج در این کتاب سلیس باشد، کوشش شده است از ترجمه تحتاللفظی و نامفهوم و ترجمههای پیچیده پرهیز شود، در عین حال رعایت امانت و مطابقت ترجمه با اصل و ارائه مقصود، مدنظر بوده است.