هدف از این علم مطالعه اجزای اصلی تشکیل دهنده ناهمواریهاست. با اندکی دقت متوجه میشویم که کلیه ناهمواریها از پیوستگی سطوح کم و بیش وسیعی تشکیل شدهاند که اصطلاحاً دامنه نامیده میشود. ویژگی مهم این عارضه در درجه اول شیب آن است، زاویهای که سطح دانه با سطح افق در هر محل تشکیل میدهد. به دوشکل کاو (مقعر) و کوژ (محدب) دیده میشود.