مولانا «نورالدین عبدالرحمن جامی» فرزند «نظامالدین احمدبن شمسالدین محمد دشتی اصفهانی» است. او در سال ۸۱۷ هجری قمری به دنیا آمد. مقدمات فارسی و عربی را از کودکی نزد پدر آموخت و سپس در پنج سالگی همراه پدر به هرات رفت و در مدرسۀ نظامیۀ آنجا مشغول تحصیل شد. چندی بعد به سمرقند رفت و به مجلس درس «قاضیزادۀ روم» که از محققان بزرگ آن روزگار بود، راه یافت. پس از بازگشت به هرات، نزد «علاءالدین علی قوشچی» به تحصیل علوم ریاضی و حکمت پرداخت. سپس به مکه سفر کرد و پس از زیارت کعبه، از راه دمشق به تبریز رفت.
جامی در شعر، به سعدی و حافظ توجه خاصی داشت و برای سرودن مثنویهای خود از نظامی پیروی میکرد؛ اما همیشه بر این نکته تأکید داشت که آنچه در اشعار و منظومههای خود نوشته، همه از آن خود اوست و مستعار نیست.