کتاب هدف زندگی نشر صدرا

هدف از زندگی چیست؟ سؤالی پرتکرار با هزاران جواب که از دیرباز فلاسفه و دانشمندان برای یافتن پاسخ مناسب آن تلاش کرده‌اند. از ارسطو و سقراط در هزاران سال پیش تا امروز افراد زیادی در پی کشف هدف زندگی هستند. «مرتضی مطهری» چهره‌ی مذهبی و سیاسی سده‌ی اخیر ایران برای پاسخ به این سؤال مهم به سراغ تعلیمات دینی و بعثت انبیا رفته است. او پاسخ خود به این سؤال را در سخنرانی‌هایی با عنوان «هدف زندگی» بیان کرده است که می‌توان آن را در کتاب «هدف زندگی» خواند.

درباره کتاب هدف زندگی

کتاب «هدف زندگی» شامل پنج جلسه صحبت «مرتضی مطهری» در سال 1351 است که سال 1390 از سوی انتشارات صدرا منتشر شد. این کتاب درباره‌ی هدف زندگی، که یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های انسان از گذشته است صحبت می‌کند. این کتاب شامل بخش‌های زیادی است که هر یک از آن‌ها انسان، جامعه و تقابل آن‌ها با یکدیگر را ازنظر نظریات و تعلیمات دینی بررسی می‌کند. برخی از این فصل‌ها عبارت‌اند از «هدف خلقت و بعثت انبیا»، «نظریات مختلف درباره سعادت انسان»، «سه منطق»، «جامعه نیازمند ارزش‌های معنوی است» و «ایدئولوژی، هم‌پایه فلسفی می‌خواهد و هم‌پایه ایمانی». این کتاب مانند سایر آثار «مرتضی مطهری» برای علاقه‌مندان به کتاب‌های مذهبی بسیار خواندنی است، نسخه‌ی الکترونیک آن در همین صفحه از فیدیبو برای خرید و دانلود موجود است.

درباره مرتضی مطهری

«مرتضی مطهری» استاد دانشگاه، سخنران و نویسنده‌ی ایرانی در تاریخ  بهمن‌ماه سال 1298 در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. او در کودکی به حوزه‌ی علمیه مشهد و در 18 سالگی به حوزه‌ی علمیه‌ی قم رفت. او حدود 15 سال درزمینه‌ی علوم دینی در قم تحصیل کرد و با روحانیون تأثیرگذار و سیاسی آن دوره ازجمله «سید حسین طباطبایی بروجردی»، «روح‌الله خمینی» و «سید محمدحسین طباطبایی» آشنا شد. «مرتضی مطهری» در ابتدا دهه‌ی سی شمسی از قم به تهران رفت و به تدریس در مدرسه‌ی علمیه‌ی «مروی» مشغول شد.

«مرتضی مطهری» در تمام آن سال‌ها به فعالیت علیه حکومت آن دوره مشغول بود و در مساجد گوناگون برای دانشجویان سخنرانی می‌کرد. او در اعتراض به بازداشت «روح‌الله خمینی» قیام پانزده خرداد را رهبری کرد و پس از آن سخنرانی تندی علیه «محمدرضا شاه پهلوی» انجام داد. «مرتضی مطهری» جزو چهره‌های تأثیرگذار پیش از انقلاب سال 57 ایران است، او در ساخت حسینیه ارشاد همکاری داشت و «جامعه روحانیت مبارز تهران» را تاسیس کرد. او از خود تعداد زیادی کتاب، مقاله و رساله به ارث گذاشته است که در دو دسته‌ی تألیفی و سخنرانی‌ها قرار می‌گیرند. او درباره‌ی مسائل فقهی و آموزه‌های اسلامی، سیره‌ی پیامبر و اهل‌بیت و مسائل بنیادی و فلسفی اسلام کتاب‌های زیادی نوشته است که همچنان برای علاقه‌مندان به این حوزه‌ها خواندنی است.

«مرتضی مطهری» هیچ‌گاه از مبارزه علیه ظلم و ستم دست برنداشت، او در طول سال‌ها فعالیت سیاسی و اجتماعی چندین بار به زندان افتاد و  همواره مورد آزار و اذیت گروه‌های مختلف بود. او در تاریخ 11 اردیبهشت سال 1358 هنگام بازگشت از خانه «یدالله سحابی»، یکی از بنیان‌گذاران نهضت آزادی ایران به ضرب گلوله کشته شد.

در بخشی از کتاب هدف زندگی می‌خوانیم

تنها اندیشه‌ای می‌تواند روح یک مکتب را تشکیل دهد که از طرفی پایه جهان‌بینی آن مکتب باشد یعنی نوعی بینش و دید و ارزیابی درباره هستی باشد، و از طرف دیگر آرمان ساز باشد و این همان مطلب است که گفتیم ایدئولوژی، هم‌پایه فلسفی باید داشته باشد و هم‌پایه ایمانی. از یک‌سو اساس منطقی داشته باشد تا آنچه هست را بتواند با منطق و استدلال ثابت کند و از سوی دیگر آرمان ساز باشد، یعنی بتواند چیزی را عرضه کند که بشود موضوع ایمان و موضوع آرمان قرار گیرد؛ یعنی یک محبوب و معشوق هم به بشر عرضه بدارد و بشر را به‌سوی آن محبوب به حرکت درآورد. هم فلسفه باشد و هم ایده‌آل اخلاقی و هم ایدئال اجتماعی.

نیروی محرکه یک جهان‌بینی آرمان سازی آن است. صرف یک جهان‌بینی مادام که آرمان نداشته باشد محرک نمی‌شود. مثل‌اینکه بزرگ‌ترین مکتب‌های ستاره‌شناسی، مسائل ستاره‌شناسی ر به ما عرضه می‌دارد و ما فقط درباره یک سلسله جیزهایی که در جهان هست اطلاعاتی پیدا می‌نیم، اما دیگر به ما ارتباطی پیدا نمی‌کند یعنی ستاره‌ها به آن وضع وجود داشته باشند یا نداشته باشند، ازنظر زندگی و هدف‌های انسان تأثیری ندارد، ضد مکتب که چیزی را عرضه می‌دارد که در آن آرمان بزرگی برای انسان نهفته است.

«توحید» چنین خاصیتی دارد که از طرفی پایه‌ومایه فلسفه‌ی جهان‌بینی است و نوعی دید و بینش درباره هستی و وجود است و از طرف دیگر نوعی آرمان و ایده است که کلمه «لا اله الا الله» در جمله نفی (لا اله) مفهوم ایده بودن و در جمله اثبات (الا الله) مفهوم اصل بودن توحید در هستی را بیان می‌کند.

قدمای ما تعبیری دارند، می‌گویند توحید بر چند قسم است: توحید در ذات، توحید در صفات، توحید در افعال و توحید در عبادت. توحید در ذات یعنی اعتقاد به توحید ذاتی که «لیس کمثله شیء» خداوند مثل و مانند و شریک ندارد. توحید در صفات یعنی ذات او مغایر با صفات و نیز صفتی مغایر با صفت دیگر نیست. در عین بساطت و وحدت، همه کمالات را به نحو بساطت و وحدت دارد. و همچنین توحید افعالی. همه این‌ها یک سلسله اندیشه‌های نظری و فلسفی مانند است که او چنین است. ولی درعین‌حال توحید در عبادت هم هست. او که چنین است باید پرستش بشود، لایق پرستش است و پرستش او در عمق روح و روان بشر ريشه دارد:

افغیر دین الله یبغون و له اسلم من فی السموات و الارض.