عنوان ختم نبوّت بر پیغمبر خاتم صلّی اللّه علیه و اله و سلّم عنوانی است که خود قرآن کریم داده است. قرآن کریم او را «خاتم النبیین» خوانده است و در این مطلب بحثی برای یک نفر مسلمان نیست. برای یک مسلمان ممکن نیست چنین مسئلهای مطرح باشد که آیا بعد از پیامبر ما پیامبر دیگری هم هست یا نیست. تصور اینکه بعد از پیغمبر ما پیغمبر دیگری در دنیا بیاید، با ایمان به پیغمبری این پیغمبر منافات دارد. شما اگر بخواهید این جور پیش خودتان تصور کنید، بگویید که من به نبوّت رسول اکرم اسلام ایمان دارم، در عین حال ـ حتی اگر به طور احتمال هم بگویید ـ شاید پس از او هم پیغمبری آمده است یا پیغمبری خواهد آمد، این «شایدِ» شما با ایمان به پیغمبری پیغمبر اسلام منافات دارد، معنایش این است که شما به پیغمبر اسلام و قرآن ایمان ندارید. همانطوری که اگر کسی بگوید من به قرآن ایمان دارم ولی به توحید و به خدا ایمان ندارم، میگویند این تناقض است زیرا قرآن کتاب توحید است و ایمان به آن برابر است با ایمان به وحدانیت خدا، یا اگر کسی بگوید من به قرآن ایمان دارم ولی به معاد ایمان ندارم، تناقض است زیرا قرآن کتابی است که مملوّ است از اعتقاد به معاد، همینطور است موضوع ختم نبوّت به خاتمالانبیاء.