(نسخه pdf)
او مهربان بود، مرغ سفید آسمان بود
در روزگاری که نشانی از صفا نیست، او را صفا بود
با دردمندان هم صدا بود
آری چنین بود، او درخور صد آفرین بود
او را دلی انباشته از مهر مردم، یک کلمه انسان بود، انسان
حالا اگر پیکرش در زیر خاک است او را چه باک است؟