مؤلف این اثر کوشش کرده است جلوههای آتش در ادب فارسی را به بررسی گیرد. سخن گفتن از آتش و جلوههای آن موضوع و مطلبی است که میتوان در باب آن هزارها صفحه نوشت اما صبا کوشیده است با جمال مسأله را پی بگیرد چرا که میدانسته است روزگار، روزگار فرصت کم و دردسرهای بسیار است به همین رو در عین کوشش در جهت نمایش همه سویهی تجلیات آتش در ادب عرفانی ایران جانب اختصار را فرو نگذاشته است.