کتاب آوار سرنوشت نشر انتشارات کتاب نیستان

زن گفت: «خدای من! معرکه بود! تو معرکه‌ای!» زیر لب اضافه کرد: «من با تو هستم.» زن به پرده‌های ضخیم اتاق ویلا که جلو نور آفتاب را گرفته بود، خیره شد. او گفت: این نور نقره‌ای کاملاً سفیده. نمی‌ذاره آدم درختا یا چمنزار رو ببینه. دیگه دیر شده. مرد گفت: «ظهر توی آفریقا این جوریه. آدم رو کور می‌کنه. نور اون قدر شدیده که نمی‌شه رفت بیرون. بهتره همین جا بمونی.» زن گفت: «اینجا؟ اصلاً نمی‌دونم اینجا کجاست!»