کتاب از رویا تا واقعیت نشر و تحقیقات ذکر

در سال ۱۹۶۳ میلادی یک کشیش باپتیست، از آلاباماـ ایالتی جنوبی در ایالات متحده‌ـ راه‌پیمایی ۲۵۰ هزار نفری را به سمت واشینگتن، پایتخت آمریکا، رهبری کرد. در آن‌جا سخنرانی معروفی کرد و گفت: «من رؤیایی دارم....» او در فکر روزی بود که مردم چه سیاه و چه سفید در صلح و آرامش در کنار هم زندگی کنند. راه‌پیمایان او را تشویق می‌کردند. بعضی‌ها فریاد می‌زدند. سخنرانی او روی آنتن تلویزیون در تمامی دنیا پخش می‌شد. این کشیش مشهور شد و میلیون‌ها نفر او را دوست داشتند. ۱۵ سال بعد از مرگ این کشیش، دولت آمریکا روز تولد او را تعطیل ملی اعلام کرد. امروزه از او به عنوان یکی از مهم‌ترین آمریکایی‌های قرن بیستم یاد می‌شود. اما به راستی... این مرد که بود؟ چرا عده‌ی زیادی او را دوست داشتند؟ چرا عده‌ای از او متنفر بودند؟